هوش مصنوعی: طلایی شدن رنگ من به خاطر نوشیدن شراب است، و نوسان رنگ من به مانند بال پرواز کردن است.

هوش مصنوعی: از آنجا که شراب گلرنگ وجود دارد، من از خون قانعم، چرا که خون شراب نیست که بخواهد در مسیر رسیدن به آن مانع ایجاد کند.

هوش مصنوعی: دل عاشق به خاطر غم روز حساب، آسوده و بی‌دغدغه است؛ همان‌طور که دانه‌ی سوخته از دمیدن خوشه‌ها بی‌خبر است.

هوش مصنوعی: چقدر باید از لب‌های زیبا و دلنشین تو بگذریم، ای ناعادل! آیا روزهای ما فقط به خمیازه کشیدن و انتظار کشیدن برای تو سپری خواهد شد؟

هوش مصنوعی: سبر و فروتنی مانند سپری است که ما را در برابر مشکلات محافظت می‌کند؛ مانند پلی که در برابر یک سیل قدرتمند، خم می‌شود و از خرابی جلوگیری می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر از بی‌راهی، انسانی در نظر بگیریم که به جهت خاصی حرکت می‌کند، می‌توان گفت که مثل خضر در این بیابان، او در جستجوی پلیدها و ناپیداهاست و در واقع نمی‌بیند که به کجا می‌رود.

هوش مصنوعی: سخن راستین و خالص هرگز به زمین نمی‌افتد، چرا که مانند گوهری ناب، از چکیدن آب زلال به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: در این جمع و محفل، مانند شمع که برای روشنی خود می‌سوزد، من نیز روزی در ناراحتی و عذاب، انگشت را می‌مکیدم.

هوش مصنوعی: جز سخن از مهر و محبت، هیچ کلامی نیست که ارزش شنیدن داشته باشد.