هوش مصنوعی: هر کسی که به دستان تو نگاه کند، حتی اگر خضر هم باشد، دلش به نفرین تو دچاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر باران رحمت بر گیاهان بیفتد، ابرها دیگر روی آفتاب را نخواهند گرفت و بر دامن دریای بخشش چیزی نخواهد نشسته.

هوش مصنوعی: ما را از این مشکل و سختی برهان، تا کی باید با افسوس و گریه از یکدیگر دل آزرده شویم؟

هوش مصنوعی: در حین تماشای آن قامت بلند، متوجه می‌شوم که این تماشا به قدری زیباست که حتی از آسمان هم ستاره‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از هر دو طرف، مژه‌ها به طور نزدیک قرار دارند و مانع دیدن می‌شوند؛ در این شرایط، زهره (سیاره زهره) کیست که بتواند به آن چشم خیره شود؟

هوش مصنوعی: در درونم احساسات و رنج‌های زیادی دارم، اما جرات بیان آنها را ندارم، جز اینکه اشک‌هایم باعث شود این مسائل به جریان بیفتند.

هوش مصنوعی: اگر دل از درد فراموشی خونین شود، بهتر است که کسی به تو نگاه کند و توجهش را به تو معطوف دارد.