هوش مصنوعی: اگر بدون تو به تماشای یک شاخه گل می‌نشستم، فقط به خاطر زیبایی و مجذوب کننده بودن قامت تو بود.

هوش مصنوعی: اگر دل شکسته‌ی ما را باز می‌کردیم، آتش گل لاله چه بر دامن دشت می‌افروخت.

هوش مصنوعی: وصال ابدی، نیازمند نگاهی عمیق و آگاهانه است. ای کاش ما به مانند یک قطره می‌توانستیم از دریا سفر کنیم.

هوش مصنوعی: در آن روز که آسمان به زیبایی عاطفه و عشق آماده می‌شد، چهره‌ی تو به گونه‌ای درخشان و مشخص جلوه‌گر بود که همه نگاه‌ها را به خود جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر شمشیر زیبایی تو رحم و مروت داشت، باید بر زندگی خضر و مسیحا نیز گریست.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه دل از زیبایی روزگار آسمانی بهره‌ای نبرد، اما به اندازه‌ای بود که بتواند آینه‌ای صاف و روشن بسازد.

هوش مصنوعی: اگر آن معشوق زیبا خود را از دیدگان ما می‌دید، آن بی‌رحم چه رفتارهایی با ما می‌کرد.

هوش مصنوعی: اگر انسان‌ها به بدی‌های یکدیگر فکر نمی‌کردند، صائب با مهارت و زیبایی اشعارش مانند مسیحا عمل می‌کرد و می‌توانست شفابخش باشد.