هوش مصنوعی: آسیبی که نگاه‌های معصوم و زیبا به دلم زده‌اند، قابل مخفی کردن نیست و نمی‌توان آن را در لباس ظاهری پنهان کرد.

هوش مصنوعی: این زیبایی و freshness که خدایی برای تو به ارمغان آورده می‌تواند حتی جان خسته و سوخته را نیز آرامش بخشد و شادابی دهد.

هوش مصنوعی: در روزی که موهای تو مانند چماق تاب خورده بودند، خورشید با خون دستش را شست و از آرامش دور شد.

هوش مصنوعی: چشم‌های طوطی به قدری زیبا و جذاب هستند که وقتی به آینه نگاه می‌کند، آن آینه نیز از تماشای آن حیرت‌زده می‌شود و ساکت می‌ماند.

هوش مصنوعی: تلاش و زحمات من نتیجه‌ای نداشت و امیدی که داشتم به بار ننشست، بلکه تنها به اندوه و درد عمیق دچار شدم.

هوش مصنوعی: هیچ‌جا در زیر آسمان جا و مقام آرامی نیست؛ این صدف که در درون خود گوهر پنهانی دارد، مرا به شدت به تلاطم درآورده است.

هوش مصنوعی: شفق از ندامت به خون غوطه‌ور شد؛ زیرا هر کس که مانند صبح لبخند زیر آسمان زد، به عذاب و پشیمانی دچار شد.