هوش مصنوعی: کسی که دلش آرام است و به دنیا طمع ندارد، به نوعی مانند پرنده‌ای است که در زیر بال و پر خود تخم گرانبهایی دارد. به این معنا که او دارای چیزی ارزشمند است که دیگران از آن بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: روح انسان از حق غافل نمی‌شود، حتی اگر در جسمی خراب و ویران باشد. مانند سیلی که هر جا که باشد، در نهایت به دریا می‌رود.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند شمع درخشان است و نور خود را به دیگران می‌تاباند، تا زمانی که خود را از پا نیفتاده و خسته نشده است، به راحتی نمی‌تواند آرام بگیرد و نشسته بماند.

هوش مصنوعی: اگر جان‌بخشی در دل سنگی وجود نداشته باشد، سوزنی چگونه می‌تواند از روح مسیحا بهره‌مند شود؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نمی‌تواند از دانش و آگاهی غافل بماند، زیرا همه چشم‌چران‌ها به زیبایی و جذابیت او خیره شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی کارها به مشکلاتی می‌رسند و گره می‌خورند، با دعا و درخواست کمک را باز کن، زیرا در حل این مسائل، دعا قدرت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: هیچ جایی در بدن انسان وجود ندارد که از روح لطیف خالی باشد. هر کسی که نتواند در جایی جا بگیرد، در هر حال در همه جا حضور دارد.

هوش مصنوعی: دل هرگز آرام نمی‌گیرد، زیرا هر بار که به گردن و شانه‌اش می‌لرزد، یاداوری می‌کند که آن زلف‌های پیچیده و زیبا همیشه در دسترسند.

هوش مصنوعی: هرچند که یعقوب نتوانسته است به هدف خود برسد و دستش به آنچه می‌خواهد نمی‌رسد، اما عطر و یاد یوسف همچنان برای او قدرت و تاثیر زیادی دارد.

هوش مصنوعی: تو از کودکی در خانه‌ات آرامش ندارید، وگرنه این دنیای پرهیاهو چه تماشایی دارد؟

هوش مصنوعی: باران که می‌بارد، مانند برقی لازم است. صائب (شاعر) می‌گوید که گریه کردن بسیار از روی خنده‌های ناچیز و بی‌مورد، همانند باران لازم و طبیعی است.