هوش مصنوعی: هر کسی که حباب و موج را از دریا جدا ببیند، چگونه می‌تواند از تنوع و نشانه‌های گوناگونی که در چهره‌ها وجود دارد، به وحدت و یگانگی درونی آنها پی ببرد؟

هوش مصنوعی: خدمت به انسان‌های نیکوکار و درستکار بیشتر از دیگران می‌رسد، چرا که مانند گندم پاک که با آسیای سخت روبرو می‌شود، آن‌ها نیز برای رسیدن به پاکی و خوبی، رنج و زحمت را متحمل می‌شوند.

هوش مصنوعی: مرگ نمی‌تواند مانع راه جویای خوشبختی شود، چون کسی که با چشم روشن و امید، به دنبال مسیر درست است، همیشه راه خود را پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که جان مجرد و روح آزاد را با بدن مادی مقایسه نکن. مانند پرنده‌ای که از قفس آزاد می‌شود و دنیای بیرون را می‌بیند، روح هم پس از رهایی از قید و بندهای جسمانی می‌تواند به آزادی برسد و زیبایی‌های بیشتری را تجربه کند.

هوش مصنوعی: در انتهای کار، بینش واقعی برای افرادی که به عاقبت‌اندیشی توجه دارند به دست می‌آید؛ مانند نرگسی که در فصل بهار در حال شکفتن است و زیر پاهایش زیبایی را می‌بیند.

هوش مصنوعی: آدم‌های سطحی و کم‌فکر نمی‌توانند افراد با بصیرت را درک کنند و اگر چنین افرادی ببینند که یک دل‌سخت، در لباس و ظاهرش نقصی دارد، از او روی برمی‌گردانند، در حالی که حقیقت درونی او از ظواهر مهم‌تر است.

هوش مصنوعی: جهان برای کسی که همیشه در حال عیب جویی است، سیاه و تیره به نظر می‌رسد. او مانند طاووسی است که به دلیل پشت تیره‌اش، خطاها و نقص‌های خود را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: شخصی که به عصا تکیه کرده و نابینا است، در حال حرکت و سکون دائمی به سر می‌برد. او چقدر بی‌خبر است که عیب‌های خود را به سرنوشت نسبت می‌دهد.

هوش مصنوعی: دست ناامیدی را با خون بشویید، زیرا از دل گشاده و شاداب می‌توانید به زیبایی‌های زندگی نگاه کنید؛ مانند اینکه دست غنچه گل در رنگ حنا دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی با دیدن آب، چهره‌اش خیس شود و دلش به حال خورشید بسوزد، نشان از رحمت او دارد؛ اما اگر آن سنگدل، خورشید را زیر پا بگذارد، بی‌رحم و سنگدل است.