هوش مصنوعی: این بیت به توصیف تأثیر جذابیت و زیبایی چشمان کسی می‌پردازد که در آن، اشاره به برقی در ابرو و زیبایی خاصی دارد. این زیبایی به حدی است که دل‌ها را می‌سوزاند و شوق و اشتیاقی عمیق ایجاد می‌کند، همانند آتش زیر خاکستر که همیشه شعله‌وری پنهان دارد. در واقع، زیبایی این شخص باعث ایجاد احساسات قوی و دل‌آشوب در دیگران می‌شود.

هوش مصنوعی: سر خود را از خط فرمان بیرون نیاور، زیرا آسمان بلند ستاره‌ای ندارد که فرصتی برای خودنمایی در سجده کردن به تو بدهد.

هوش مصنوعی: به خاطر دلتنگی‌ام، از این باغ خوشحال شدم، زیرا وقتی دیدم برای شکوفه‌زدن گل‌ها چه زحمت‌ها و رنج‌هایی کشیده شده، حس کردم که چقدر در دل انسان‌ها آرزوها و خواسته‌ها وجود دارد که باید بیان شوند.

هوش مصنوعی: در این دریا که پر از گنج‌ها و نعمت‌هاست، هیچ‌کس نباید ناامید باشد. هر کسی که خود را باز کند و از توانایی‌هایش استفاده کند، می‌تواند به ثروت و موفقیت برسد.

هوش مصنوعی: شکست من ناشی از سادگی و بی‌خبر بودن خودم است. پرواز روحم را به من نشان می‌دهد، هر کسی که در اینجا دلش را باز کرده و خود را به من نزدیک کرده است.

هوش مصنوعی: اگر ذغال داغی بر سر او قرار گیرد، امکان ندارد که بوی عود برای مدت طولانی در این جا بماند.

هوش مصنوعی: ای صیاد، تا زمانی که از تمام اجزای وجودت نتوانی کناری بسازی، اینجا نپاشیده است.

هوش مصنوعی: من به طور مکرر مانند پرگار به دور دل خود می‌چرخم، زیرا وقتی که چهره آن معشوق نمایان می‌شود، اینجا حضور دارد.

هوش مصنوعی: در این دنیا، فردی که بی‌توجهی و سهل‌انگاری دارد، مانند کسی است که در میدان مسابقه، توپ را از میدان خارج می‌کند، زیرا او خود را از جمع افراد دور می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زندگی می‌کنی، به خاک سجده کن و در مقام humility قرار بگیر، زیرا سجده کردن در این دنیا باعث می‌شود که در جهان دیگری به مقام والا و سربلندی برسی.