هوش مصنوعی: خوشا آن دردی که از نگاه بدخواهان پنهان بماند و خوشا آن زخم که مانند خرما در دل استخوان نهفته باشد.

هوش مصنوعی: همیشه کاروان به دنبال من می‌آید و من مثل کسی هستم که نگران کسادی و کم‌فروشی پیش از رسیدن کاروان هستم.

هوش مصنوعی: دل او به خاطر ناله‌ها و شکایت‌های من به شدت می‌سوزد، اما چرا هیچ‌کس اینقدر شجاعت ندارد که به بیان این نارضایتی‌ها بپردازد؟

هوش مصنوعی: من خود را به شدت محافظت کردم و سعی کردم در برابر مشکلات مقاوم باشم، اما نمی‌دانستم که سرنوشت می‌تواند به راحتی قدرت دفاع من را بشکند.

هوش مصنوعی: به خاطر یک اشتباه کوچک از دیگران ناراحت می‌شوم. اما در عوض، این که از چشمانم چیزی را پنهان کنم، برای کسی که در خواب عمیق است، دشوار خواهد بود.

هوش مصنوعی: این نکته از حالات مجنون به ذهن می‌رسد که برای او حتی سنگی که کودک دیوانه پرتاب می‌کند، از ارزش بالایی برخوردار است.

هوش مصنوعی: پاییز به آرامی زمین را می‌بوسد و دوباره به همان باغی برمی‌گردد که در آن بلبل با عشق و شور آواز می‌خواند.