هوش مصنوعی: بر خود رحم نکن، چرا که اگر به تو ظلم کند، سزاوار کشتن است آن سگی که به پای دوستش نزدیک می‌شود.

هوش مصنوعی: از نفس بداخلاق و سرکش نترس، باید تلاش کنی تا آن را کنترل کنی؛ زیرا وقتی بر آن مسلط شوی، مانند بر تسلط بر یک اژدها، قدرت و توانایی زیادی به دست می‌آوری.

هوش مصنوعی: اگر کسی برای رفع نیازش از دیگران کمک بگیرد، بهتر است که جانش را از دست بدهد. زیرا آن کسی که دستش را به راهنمایی ناخدای دریا بسپارد، به‌خودش کمک کرده است.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد با اتکا به بی‌نیازی و عدم وابستگی، در یک مکان ثابت بماند، از نظر نتیجه مانند آتش سرنوشتی ناگوار خواهد داشت. به همین ترتیب، فردی که مانند بوریا بی‌ثبات و ناپایدار باشد، در واقع زندگی‌اش به خطر می‌افتد.

هوش مصنوعی: زمانی خواهد رسید که بر پیشانی خضر، که نماد زندگی و جاودانگی است، نشانه‌هایی از شرم و ننگ قرار خواهد گرفت، همچنان که بر سر خاک سکندر، که نشان‌دهنده عظمت و قدرت گذشته است، غباری از فراموشی و زوال خواهد نشسته. این نشانه‌ها زمانی به وجود می‌آید که شرایط و اوضاع دگرگون شود.

هوش مصنوعی: من با بی‌تابی مانند کمانی شده‌ام که در جسم خشک و بی‌حالم، مانند تیر، به سمت آسمان پرتاب می‌شوم.

هوش مصنوعی: من درختی میوه‌دار دارم و ثمرات آن را به دوش می‌کشم، و امیدوارم دستی که مرا یاری کند، خوشبخت و توانا باشد.

هوش مصنوعی: نور و روشنی موفقیت وقتی به وجود می‌آید که از شکست‌ها و سختی‌ها درس گرفته و به جلو برویم، به طوری که از تجارب تلخ گذشته به عنوان وسیله‌ای برای بهبود و درخشش آینده استفاده کنیم.

هوش مصنوعی: نه در خارهای خاری، رنگی از بدی دیده می‌شود، و نه در گل‌های وفادار بویی خوش پیدا است. خوشا چشمی که از این باغ مانند شبنم، لطافت و تازگی را احساس کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی‌های ظاهری و محبت دیگران، خاصه در چهره و ابرو، هیچگاه رقیبی نخواهم بود. من شخصیتی دارم که اگر بدون تلاش و مراقبت نگهداری شود، زیبایی و درخشش‌اش را از دست می‌دهد.