هوش مصنوعی: ما ممکن است در نگاه دیگران بی‌تفاوت و بیکار به نظر برسیم، اما در حقیقت در حال فعالیت و کار هستیم. مانند مرکزی ثابت هستیم که در عین حال به دور خود می‌چرخیم و در حال حرکتیم.

هوش مصنوعی: آب و گل نمی‌تواند مانع دید و بصیرت کسی شود، زیرا ما مانند چشمی که در دام افتاده، در زیر زمین بیدار و هوشیار هستیم.

هوش مصنوعی: طوطی درون محیطی سرد و بی‌رحم غوطه‌ور شده و از روی کارهای ناپسند غافل است؛ ما هم در حال صحبت کردن هستیم و به همین موضوع مشغولیم.

هوش مصنوعی: می‌گوید: هرگز میوه‌ای شیرین از تلخی‌های زندگی ما به دست نیامده است، همان‌طور که سرو در بی‌حاصلی و بی‌ثمر بودن خود، نتوانسته بار دهد.

هوش مصنوعی: با مراقبت و نگهداری از شکل نهایی، دعا و نیایش در دل سختی‌ها مانند زنگیان را می‌توان در نظر گرفت، حال آنکه ما همانند آینه‌ای کدر و تاریک هستیم.

هوش مصنوعی: هرچند در نگاه دیگران ما ارزشی نداریم و مانند حبابیم، اما همین کافیست که ما دریا را دوست داریم و به آن وابسته‌ایم.

هوش مصنوعی: سبزه‌ای که زیر سنگ قرار دارد، به خاطر فشار زیاد قامتش را راست کرده است. ما نیز در زیر سنگینی دیوار زندگی قرار داریم.

هوش مصنوعی: او درد و رنجی را که از ناحیه حوادث و مشکلات زندگی می‌کشد، به مانند زره‌ای تقویت کرده است و هرچیزی که بر او می‌گذرد، به خاطر رفتارهای خودش و قدرت جهان است.

هوش مصنوعی: غم و اندوه برای انسان‌های آزاد و سرفراز بار سنگینی نیست. ما مانند کبک‌هایی سرخوش در میان کوه‌ها به شادابی و سرزندگی زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به درد و رنج ما اهمیت نمی‌دهد، جز آن کسی که خود در زحمت و رنجی مشابه قرار دارد.

هوش مصنوعی: ما خود را آزار می‌دهیم و دیگران هم از رفتار ما در رنج هستند. در حالیکه آگاهیم، صائب، ما در این فضا به‌سر می‌بریم.