هوش مصنوعی: نیازی به دام و فریبکاری برای تسخیر ما نیست؛ تنها یک نگاه کافی است تا ما را در حلقه زنجیر خود بگیرید.

هوش مصنوعی: ما به خاطر نادیده گرفتن واقعیات و غفلت از موقعیت‌ها، به وضعیت نامناسبی دچار شده‌ایم. اما می‌توان با کمی توجه و دقت، این اوضاع را بهبود بخشید و دوباره به حالت اولیه و خوب خود برگردیم.

هوش مصنوعی: در نامه ما، دردآوران از حال ما مطلع‌اند و زخم‌های ما به خوبی نشان‌دهنده‌ی حقیقت قدرت و شجاعت ما هستند.

هوش مصنوعی: هرچند که به بالا و پایین زندگی ضربه خورده‌ایم و به حالت‌های مختلفی درآمده‌ایم، اما همچنان مقصد ما و تلاشمون به دلیل وجود نیروهای طبیعت و سرنوشت، در تعادل و توازن قرار دارد.

هوش مصنوعی: دل به خاطر ترس از نگاه معشوق، از زلف او بیرون نمی‌آید و بیشتر در تاریکی شب از زیر پرده می‌گردد و شکار ما را می‌دود.

هوش مصنوعی: در ذهن ما، یادها و خاطرات به شکل تیرهایی می‌زنند و باعث می‌شوند که دل‌مان درد و غم بگیرد.

هوش مصنوعی: منزل و محلی که ما در آن هستیم، به جایی نسیت که به نظر بی‌نهایت می‌رسد و هیچ گونه محدودیتی در آن وجود ندارد. اینجا در حقیقت جایی است که مرز شب و روز را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر فرهاد از خجالت نتواند که تیشه‌اش را به کار برد و کوه را بشکافد، پس چگونه می‌تواند ناله و غم ما را تحمل کند که همچون زنجیری بر دوش ما سنگینی می‌کند؟

هوش مصنوعی: خواب ما و خواب چشمان محبوبمان در یک راستا و همسان است. هیچ‌کس نمی‌تواند جز ما از حقیقت این خواب و تعبیر آن باخبر شود.

هوش مصنوعی: ثروت‌ها در جای‌جای ویرانه‌های ما پنهان است و از خاک برمی‌خیزد. تلاش و کوشش ما می‌تواند اعتبار و ارزش آن را مانند جواهر افزایش دهد.

هوش مصنوعی: دیدن ما افرادی که همیشه در غم و اندوه هستیم، می‌تواند خوشی‌ها را تلخ کند. مثل این است که دایه‌ای که باید شیر خوشمزه بدهد، به جای آن از پستانی تلخ و ناگوار، شیر بدی ارائه دهد.

هوش مصنوعی: مادر به خاطر فرزند ناهنجار خود احساس شرم می‌کند و نمی‌تواند چشمانش را به سمت زمین برگرداند و از اشتباهات ما عذرخواهی کند.

هوش مصنوعی: شخص به نوعی در مدت سختی و گرفتاری گرفتار شده که حتی موهای بلند خودش هم باعث شده که در این وضعیت به دام بیفتد. این شخص در عین حال بخشی از زیبایی و جذابیتش به یوسف که نماد جمال و زیبایی است، گره خورده و به نوعی، او را در زنجیر مشکلات خود احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: این که ما نمی‌توانیم از لطف و رحمت او بهره‌مند شویم، به دلیل کمبود شانس و خوشبختی ماست که دامن‌گیرمان شده است.