هوش مصنوعی: ای سنگدل، لطف تو را می‌طلبم تا با دل‌های پر درد صاف و صمیمی باشی. آه و ناله‌ای که از دل‌های دربسته برمی‌آید، می‌تواند به مانند آینه‌ای در دل‌ها نمایان شود.

هوش مصنوعی: پنهان کردن غم و رنج عشق در دل کار آسانی نیست؛ این آتش به خودی خود شعله‌ور شده و گنجینه‌ی احساسات را به آتش می‌کشد.

هوش مصنوعی: عمر باقی‌مانده را نمی‌توان با بی‌خیالی و غفلت گذراند، ای ساقی، آن ته شیشه شراب را برایم بیاور تا از آن بنوشم.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده است که زنگ و کثیفی از روی آیینه‌ای که تاریک است، با جلا دادن و صیقل زدن برداشته می‌شود. به همین ترتیب، افرادی که در حال گذراندن شب آدینه هستند، بدون باده و شراب، توانایی دیدن زیبایی‌های شب را ندارند. این جمله به نوعی به اهمیت آراستگی و روشنی در زندگی و تجربه‌های زیبا اشاره دارد.

هوش مصنوعی: هیچ طوفانی به اندازه‌ی کینه و دشمنی درون خانه، آسیب‌زننده نیست. اگر کسی در دل خود کینه‌ای داشته باشد، همانند یک دشمن در درون خانه‌اش خواهد بود.

هوش مصنوعی: گل هرگز از شبنم در دل شب‌ها جدا نیست، کسانی که به خود می‌بالند، شب را در آغوش می‌گیرند و آن را همچون آینه‌ای می‌دانند.

آینه صائب از بودن در نمد شفاف مانده‌است؛ تنها صوفیان قدر خرقه پشمین را می‌دانند.