هوش مصنوعی: درد و رنج ما به توجه و حمایت دیگران نیاز ندارد؛ آتش عشق ما خود به خود و به قوت خود در درون ما شعله‌ور است و نیازی به کمک از بیرون ندارد.

هوش مصنوعی: اگر دهان او خالی از نقص باشد، اشکالی ندارد. چرا که زیبایی و جذابیت او را به نمکدان نیازی نیست.

هوش مصنوعی: دور باد چشم‌های بد از چهره‌ی پر از عرق تو! چه کار کردی که با دیدن تو، من با صد چشم حیران و نیازمند شدم.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت، به دلیل شرم و احتیاطی که از آسیب‌های ممکن دارد، محافظت می‌شود و نیازی به نگهبان ندارد، همان‌طور که چهره مریم به این نگهبانی احتیاج ندارد.

هوش مصنوعی: هرگز نعمت و توانایی‌ها به یکدیگر نمی‌پیوندند، زیرا همچون صدفی که در دل دریا قرار دارد و به دندان نیاز دارد، برخی از فرصت‌ها و نعمت‌ها به تنهایی و به دور از یکدیگر نمی‌توانند وجود داشته باشند.

هوش مصنوعی: ای رضوان، از درگاه بهشت دور شوید و خود را از آنجا دور نگه دارید، زیرا اهل فضیلت و کرم نیازی به خدمتکار ندارند.

هوش مصنوعی: ناتوانی در جایی خود را نشان می‌دهد که قدرت به جای خود را بروز می‌دهد. در اینجا، حتی مورچگی نیاز به کمک سلیمان را دارد، که نشان از ضعف و نیاز است.

هوش مصنوعی: در دل ابر، دریا گویی از غم و تلخی پر شده است و هیچ فرد شریف و بزرگواری به افراد پست و بی‌مقدار نیاز نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: هر کسی نمی‌تواند درست و منطقی صحبت کند و برای بیان نظرهای عاقلانه‌اش به دوستانی که درک خوبی دارند، نیازمند است.

هوش مصنوعی: دل دیوانه ما بدون نیاز به ساز و آوا در حال رقص و شوق است و هیجان ما به این ترتیب خاص وابسته نیست.

هوش مصنوعی: هیچ انتظار نداشته باشید که دنیا همیشه به خواسته‌هایتان پاسخ دهد، زیرا همچون آسمان، به یک خورشید وابسته است و به چیزهای کوچک و ناچیز نیاز دارد.

هوش مصنوعی: صائب به این اشاره دارد که برای بیان از کسی که سکوت کرده است، شاید احتیاج به گفتگو با کسی دیگر باشد. در واقع، هر سخن‌گویی برای بیان حرف‌هایش، به یک مخاطب و فضایی برای بیان نیاز دارد و اگر کسی خاموش باشد، نمی‌تواند با آن سخن بگوید.