هوش مصنوعی: تا زمانی که زیبایی زلف‌های آراسته در مجلس وجود دارد، دشت پر از حس و حال است و دل‌ها به شوق و حرکت درآمده‌اند.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند مکانی است که دل به شوق می‌آید و ابروی تو به عنوان نقطه‌ی کانونی زیبایی و جذابیت محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: دل ما مانند قفلی است که زنگ زده و بسته است، و تنها کلید آن به بالای پرنده‌ای افسانه‌ای به نام عنقا وابسته است.

هوش مصنوعی: نگران بودن درباره روزی و معیشت، نشانه‌ی تنگ‌چشمی است، زیرا زندگی همچون آسمانی وسیع است که امکانات فراوانی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: زیر سایه چادر آسمان مجنون، من longing به فضای بی‌کران صحرا دارم.

هوش مصنوعی: این دایره‌های آتشین نمادهای در حال چرخش و بی‌قراری هستند که به نقطه‌ای در درون خود اشاره دارند.

هوش مصنوعی: اگر نقشی که دلت می‌خواهد بر تو بیفتد، اتفاق نیفتد، افسوس نخور؛ زیرا این موضوع به ما مربوط نمی‌شود.

هوش مصنوعی: از نور و تأثیر دستانی که مشغول دوختن هستند، لباس‌ها و پیراهن‌ها به زیبایی و دقت دیده می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر دنیا از ما رو برگرداند، جای نگرانی نیست؛ چون عشق در کنار ماست.

هوش مصنوعی: آیا کسی می‌تواند به چنین آرزویی که در دل دارد فکر کند؟ ما جان خود را داده‌ایم و در این وضعیت از چیزی نمی‌گذریم.

هوش مصنوعی: هر نعمتی که به صائب می‌رسد، ناشی از روح بزرگ و پربار معلمش است.