هوش مصنوعی: موهای او به‌گونه‌ای من را به خود کشیده که نمی‌توانم از آن جدا شوم و ابروی او همچون کمانی پشت سرم قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: من چون هدفی ندارم که به دنبال آن بروم، در واقع از خودم دور نمی‌شوم و بیهوده کلماتش بر زبانم جاری شده است.

هوش مصنوعی: وقتی که نتوانم از مردم جدا شوم، چرا فکر جدایی از او به سرم می‌زند؟

هوش مصنوعی: آتش چگونه می‌تواند با خار درگیر شود؟ عشق با تمام ویژگی‌های درگیری و جنگ، مرا به شدت در خود گرفته است.

هوش مصنوعی: صائب، مانند ابری که می‌بارد، اگر من نیز می‌گریم، کار درستی است؛ زیرا آتشی مانند رعد در رگ‌های وجودم شعله‌ور شده است.