هوش مصنوعی: ما بر اثر فقر و تنگدستی، مانند یک افسر و مقام بالا محسوب می‌شویم، و از نظر توانایی و قدرت، در برابر ملک سکندر چیزی نداریم.

هوش مصنوعی: افرادی که به قناعت و رضایت در زندگی دست یافته‌اند، تلخی و نارضایتی را نمی‌چشند. حتی مورچه‌ای که تنها از خاک می‌خورد، برایش این خاک به شیرینی شکر است.

هوش مصنوعی: در اینجا عدالت به نفع هیچ کدام از طرفین نمی‌شود و همه چیز بر اساس معیارها و ارزش‌های یکسان سنجیده می‌شود، به طوری که ارزش سنگ با گوهر به یک اندازه در نظر گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: این اشک‌هایی که می‌ریزم و در گلویم گره خورده، هرکدام از آن‌ها به اندازه یک جواهر ارزشمند هستند.

هوش مصنوعی: معنای این بیت این است که عشق به ما زیبایی و نشاطی بخشیده که مانند رنگ لاله است و این حالت شبیه به خونی است که در کنار شراب قرمز قرار دارد. در واقع، عشق ما را به حالت خاصی درآورده که قابل مقایسه با رنگ‌های زنده و شگفت‌انگیز است.

هوش مصنوعی: هرگاه ماهی‌ای از دریا بیرون بیاید و طعم تلخی پیدا کند، این نشان می‌دهد که در آن دریا، تلخی و شور وجود دارد. بنابراین، این تلخی دریا به مانند کوثری است که به آنجا نسبت داده می‌شود. به‌عبارت دیگر، تجربه‌های تلخ و ناگوار خواه ناخواه نشانه‌ای از وضعیت کلی محیط هستند.

هوش مصنوعی: در نزد فردی که در فقر و تنگدستی زندگی می‌کند، تمام توجهات و افکار به گونه‌ای متمرکز می‌شود که گویا در مقابل یک نیروی بزرگ و قدرتمند قرار دارد.

هوش مصنوعی: دستی که به خاطر دوری تو بر دل گذاشته‌ایم، مانند مانعی در مسیر شوق و آرزوهایمان عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: آتش درون ما به شدت احساس می‌شود و این وضعیت ناگوار ما در برابر فشارها و سختی‌های زندگی، به مانند طوفانی است که بر سر ما می‌بارد.

هوش مصنوعی: در جایی که انسان در شگفتی دیدار با ناخدای بزرگ قرار دارد، امواجی که دچار بی‌نظمی شده‌اند، به حالتی متوقف و آرام در کنار لنگر قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: سکوتی که بر زبان من حاکم شده و به من تحمیل شده، به اندازه‌ی صدای طبل سکندر مشهور و بااهمیت است.

هوش مصنوعی: کشتی من بدون دست و پا مثل بادبانی در دل دریا به جلو می‌رود و این در حالی است که لنگر آن در خواب بی‌خبر از حرکت است.

هوش مصنوعی: به چشم هر کسی که از دلیران و شجاعان است، بخت و اقبال تاریک و نامساعد مانند گلیمی از عنبر با ارزش و با صافی است.