هوش مصنوعی: کنترل نفس و مدیریت آن، نوعی تلاش و کوشش از سوی مردان بزرگ است. در حالی که آرام و با دقت نفس می‌کشند، این عمل به نوعی یادآوری و ذکر خداوند نیز برای اهل معرفت به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر تو با لطافت و مهربانی برخورد کنی، دنیای اطراف‌ات زیبا و پر از گل و شکوفه خواهد شد؛ اما اگر با خشم و درشت‌خویی رفتار کنی، دنیای تو پر از درد و رنج خواهد بود.

هوش مصنوعی: ایمان و اراده تو اجازه نمی‌دهند که به راحتی تحت تأثیر سختی‌ها و ناملایمات زندگی قرار بگیری، زیرا در غیر این صورت، تحولات و چالش‌های زمانه می‌توانند روح و شخصیت تو را آسیب‌پذیر کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و دلربایی معشوق، سخت‌گیری نکنید، چون عشق و زیبایی او به اندازه‌ای ارزشمند است که حتی چیزی مانند قلب سیمین هم در برابرش کم‌ارزش به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: به مانند افرادی که از حقیقت غافلند نباش، چرا که زیر ظاهری زیبا و بدون مغز، عمق دریایی پنهان است.

هوش مصنوعی: خشم و نفرت مانند اسبی است که وقتی عقل از کنترل خارج می‌شود، به راحتی می‌تواند به فساد و تباهی بیانجامد. همان‌طور که عصای موسی وقتی از دستش افتاد، به یک مار خطرناک تبدیل شد.

هوش مصنوعی: چشمی که از دل سوخته برمی‌خیزد، به حقیقت روشنی می‌بخشد. تو با خیالی که در سر داری، باید بدانی که این سرمه، در اصفهان است.

هوش مصنوعی: عمر از دست رفت و تو نتوانستی حرف‌های خود را با ملایمت بیان کنی. پس از این همه تلاش و شلوغی، به چه نتیجه‌ای می‌رسی از این سختی که بر دندانت گذاشته‌ای؟

هوش مصنوعی: من از سایه افرادی که نیکوکارند دوری می‌کنم، زیرا اثر هرگونه ارتباط با دیگران در پذیرش بخشش و کمک آنها مشهود است.

هوش مصنوعی: من چرا باید منت آسیا را بپذیرم؟ برای من که از لب افسوسم فقط نان به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: زمین به دلیل پرورش ما، از فراغت و آرامش برخوردار است. اما آیا می‌دانی که خاکِ تشنه چه آرزویی در دل دارد؟ آیا آن آرزو دیدن زیبایی گل‌ها و ریحان‌ها نیست؟

هوش مصنوعی: چرا سیاهی ناشی از داغ کعبه از بین نمی‌رود؟ اگر اینجا نیست، به خاطر این است که عشق به لاله‌روان آتشین است و آن را سوزانده است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم از درد و پریشانی قلب خود بگویم، همان درد و غم از نظر حسودان برای من مانند نمک است که بر زخم‌هایم می‌پاشند.

هوش مصنوعی: در این روزگار، افرادی که به هنر و استعدادهای واقعی آشنا باشند بسیار کم یابند؛ وگرنه نویسنده‌ای مانند صائب دارای مهارت و توانایی‌های فراوانی است.