هوش مصنوعی: دل من به شدت می‌سوزد و آن زیبایی با صورت دلربایش، مانند آتش جگرم را می‌سوزاند. لب‌هایش مانند کبابی می‌ماند که بر آن نمک زده‌اند و این احساس من را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: دل من از سخنان تند و سنگین می‌شکند و به شدت آسیب می‌بیند، حتی اگر دشمنان قلب سختی داشته باشند و بر سنگ‌ها بکوبند.

هوش مصنوعی: آینه‌ای که به خاطر درد دل ما باید صیقل داده می‌شد، حالا دچار زنگ‌زدگی شده و کسی به فریاد ما رسیدگی نکرده است. جگری که در آتش سوزانده شده، تاثیر خودش را روی این آینه گذاشته و زیبایی‌اش را زایل کرده است.

هوش مصنوعی: امروز ناگهانی از عطسه‌ای بی‌خبر باعث به هم ریختگی شدم و امروز دیگر نمی‌توانم به آن موی خوش رنگ دست بزنم.

هوش مصنوعی: من دردی عمیق و وسیعتر از تمام دنیا دارم و این درد به قدری زیاد است که احساس می‌کنم فضای اطرافم خیلی کوچک و تنگ شده است.

هوش مصنوعی: چهره غنچه مانند لبخندی بر لب‌های ما نمایان شده است، در حالی که دل پر از قفل‌های ناامیدی و دل‌تنگی است.

هوش مصنوعی: همه مشغول دنبال کردن آرزوها و خواسته‌های زودگذر خود هستند، در حالی که من همچنان بر روی آرزوی جامد و واقعی‌ام استوارم و به تلاش ادامه می‌دهم.