هوش مصنوعی: شوق و تمایل به موفقیت ناشی از آسانی و سبکی توفیق توست، زیرا مسیر نزدیک به نابودی در فاصله‌ای از خودداری تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: دشت فنا به مراتب خالص‌تر از دستی است که سنگی را در بر دارد. اگر در این مسیر چیزی سنگین و دشوار وجود دارد، بار آن بر دوش خود توست.

هوش مصنوعی: چرا باید قدم‌های خود را لرزان و بی‌ثبات بگذاریم، مانند سیلاب؟ این لغزش‌های ما به خاطر آرزوی حفظ و نگهداری توست.

هوش مصنوعی: زمانی که نفس تو به خاطر شکار زیاد در دام تو نیفتد، آزادی کل جهان به سبب وابستگی تو به این گرفتاری است.

هوش مصنوعی: خواب را در چشم خود راه نده و به داستان مرگ فکر نکن، زیرا شب به خاطر آگاهی و بیداری تو، زنده و فعال است.

هوش مصنوعی: زمانی که باید به خاطر عشق تو خودم را خوار کنم، آیا هنوز هم می‌توانم به سوی تو بیایم؟ چرا که عزت و عظمت من در این خوار شدن به خاطر توست.

هوش مصنوعی: چشم‌های بد به نقاشی تو نمی‌تواند برسد! زمین، سرشار از گنج‌های باارزش به خاطر وجود توست.