هوش مصنوعی: صورت بی‌نقص تو، نمایی از افکار خالص است. جان من از چهره‌ات مانند آب که از گوهر روشن است، قابل درک و معلوم می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ چشمی نیست که از تماشای تو شگفت زده نشده باشد، قامت تو که مانند نیزه‌ای است، واقعاً جلب توجه می‌کند.

هوش مصنوعی: جسم انسان مانند پرده‌ای است که مانع دید ما به حقیقت است؛ مانند اینکه سیل که از مسیر خود می‌رود، گرد و غبار و کثیفی را از خود دفع می‌کند. در واقع، حقیقت و عمق وجود انسان به مانند دریا است که نیاز به کنار زدن این حجاب دارد.

هوش مصنوعی: نفس سرکشی که تحت کنترل و تزکیه قرار گرفته، مانند کشتی‌بان مطمئنی است که در شرایط سخت و خطرناک به آرامی کنترل کشتی را در دست دارد و با دقت و تدبیر از کوه‌های خطرناک عبور می‌کند. در این مسیر، اگر خشم و نزاعی پیش آید، باید با توازن برخورد کرده و آرامش خود را حفظ کند.

هوش مصنوعی: ریگ در شیشه‌ی ساعت نمی‌تواند آرام بگیرد، وای بر کسی که در این دایره‌ی بی‌سر و صدا به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در این راه گم شده باشد و خود را فراموش کند، به مانند خضر است و هر که از دیدن خود و واقعیت خویش روی برگرداند، می‌تواند به دیگران راهنمایی کند.

هوش مصنوعی: صدای ناله از دل زخمی، نشانه‌های عمیقی دارد. زخم‌هایی که به هم متصل نشده‌اند، در حقیقت مانند محل عبادت و دعا هستند.

هوش مصنوعی: دل از پیچ و خم زلف معشوق به طور بی‌خود و بی‌دلیل ناله می‌زند. این وضعیت شبیه کمانی است که اگر درست شود، تبدیل به تیر سرنوشت می‌شود.

هوش مصنوعی: تحول و تغییرات جهان به دیدگاه و نگرش تو بستگی دارد. اینجا به نوعی به این اشاره شده که واقعیت‌ها و تصاویر دنیای اطراف تو، مانند نقش و نگاری که بر روی دستانت وجود دارد، انعکاسی از ذهن و احساسات تو هستند.

هوش مصنوعی: اگر کاه از پایین دیوار بیرون نریزد، تقصیر آن به کوتاهی جاذبه‌ی زمین نیست.

هوش مصنوعی: امید، مانند رنگی سرخ و خونین، از چهره افق می‌ریزد و به مانند هلال ماهی که در این دایره مشخص و نمایان است، خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: کجا می‌توان به آرامش دست یافت، وقتی که جهان امکان از کجا در حال فراری دادن حواس ماست، تا زمانی که نفس وجود دارد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که دنیا به من بدهد، برای من بی‌ارزش است و مانند خون مرده به نظر می‌رسد، حتی اگر به نظر برسد که زندگی و جاودانگی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه تو به خاطر کم‌کاری من را متهم کنی، باید از من عذرخواهی کنی که دست‌کم من هم دلیل و برهانی برای گناه خود دارم.

هوش مصنوعی: چشم افرادی که دیدگاه محدود دارند نمی‌تواند زیبایی‌های واقعی را ببیند؛ در حالی که هر ذره‌ای از جهان می‌تواند مثل آینه‌ای نور و درخشندگی خورشید را بازتاب کند.

هوش مصنوعی: ما از طرف معشوق هیچ پرده‌ای نداریم، بلکه این خود ما هستیم که با دیدی آشکار بدون هیچ پرده‌ای درک می‌کنیم.