هوش مصنوعی: مردم در زندگی ساده و راحت، نعمت را از دست می‌دهند و برای رسیدن به موفقیت و آرزوهای بزرگ، باید در شرایط سخت تلاش و سختی‌ها را تحمل کنند.

هوش مصنوعی: اگر سر تو مانند آفتاب درخشان باشد، پس سایه‌ای بر زمین نمی‌تواند وجود داشته باشد و برای به دست آوردن طلا باید خاک را از چهره آن جدا کرد.

هوش مصنوعی: کشتی که خودخواهی و خودپسندی دارد، نمی‌تواند به سلامت به ساحل برسد. برای حفظ خلوص و زیبایی آیینه، باید مراقب خطرات و موانع بود.

هوش مصنوعی: ای کاش که از ویژگی‌های ناپخته‌ای که افراد امروز دارند، ناامید نباشیم و به یاد دوران کودکی‌مان بیفتیم تا بتوانیم آنها را از نو دوباره بشناسیم.

هوش مصنوعی: در زندگی نمی‌توان با تکیه بر امید و آرزوهای نامشخص، از حقیقت و واقعیت تلخ زندگی فاصله گرفت. برای تجربه قناعت و رضایت، باید به داشته‌های خود ارج نهاد و آنها را گرامی داشت.

هوش مصنوعی: بر مراتب و تغییرات زندگی نمی‌توان اعتماد کرد؛ در دنیا همواره باید آماده‌ی رویارویی با جنگ و صلح بود و برای مقابله با چالش‌ها، هم باید تیغ (سلاح) آماده داشت و هم سپر (محافظ).

هوش مصنوعی: آرایش و زیبا کردن زندگی به وسوسه‌های فکری نیاز ندارد و بهتر است که به کار و زندگی این دنیا به طور ساده و مختصر نگاه کنیم.

هوش مصنوعی: اگر در غفلت خود، از شب بهره‌ای نبردی، اکنون باید در لحظه‌های صبح زود، به جبران آن فرصت‌ها بپردازی.

هوش مصنوعی: برای اینکه فرصت بزرگ و خاصی به دست آید، باید تلاش کرد و از امکانات و فرصت‌های موجود به درستی استفاده کرد.

هوش مصنوعی: چشمانی که پر از مستی و رنگ میوه‌ای هستند، باید گاهی به خمار و حالت خستگی دیگران توجه کنند و از حال آن‌ها باخبر شوند.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد در مسیر عشق قدم بردارد، باید از جان و دل خود مایه بگذارد و فقط با دل شجاع و قوی می‌تواند این راه را ادامه دهد. برای ادامه این مسیر، تنها با دل‌رحمی و فداکاری می‌توان پیش رفت.