هوش مصنوعی: در واقع، نور محبت تو به اندازه یک سیلاب پرستش است و کلبه تاریک ما به نور ماه نیاز ندارد.

هوش مصنوعی: تهمت به راحتی و آسودگی به چشم عاشق نادرست است، زیرا خانه ای که از خود آب سرازیر کند، مناسب خواب و استراحت نیست.

هوش مصنوعی: زندگی و لذت‌های ما نمی‌تواند همیشه بدون مشکل و صاف باشد؛ در هر جایی که نگاه کنیم، مشکلات و موانع وجود دارند که مانند خاشاک در آبید.

هوش مصنوعی: احساس ناامیدی و دلتنگی بر زندگی‌ام سایه افکنده است و در این وضعیت، چیزی جز ناپایداری و ضعف پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: کیمیا در اینجا به معنای چیزی بسیار ارزشمند و نادر است که در وجود افرادی که humble و خاکی هستند پیدا می‌شود. فقر و نارسایی که در زندگی برخی وجود دارد، نمی‌تواند به ارزش و زیبایی واقعی آن‌ها لطمه بزند. در واقع، آن‌ها با وجود محدودیت‌ها و مشکلات، دارای ویژگی‌هایی هستند که از اهمیت و جذابیت خاصی برخوردارند.

هوش مصنوعی: در باغی که از پرندگان سیاه، صداهای خوشی به گوش می‌رسد، گوش گل به نوعی گوشواره‌ای زیباتر از نقره ندارد.

هوش مصنوعی: افرادی که در غفلت به سر می‌برند از خیال محبوب خود بی‌بهره‌اند و این شراب جز برای چشم‌های بیدار و بی‌خواب معنایی ندارد.

هوش مصنوعی: نمی‌توان با پول و رشوه مرگ را از خود دور کرد. این موجود بزرگ و خطرناک که جان را می‌گیرد، به چیزهای زودگذر بی‌توجهی دارد.

هوش مصنوعی: در سرزمین ما که مذهب حفاظت‌کننده‌ی آداب و رسوم است، کسی که در محراب عبادت نیست، جایی برای رندی و آزادی ندارد.

هوش مصنوعی: سیراب کردن چشمان تشنه دشوار است، حتی اگر سرزمین مثل دریا باشد، باز هم ریگ روان نمی‌تواند سیراب شود.

هوش مصنوعی: صائب به امید خود در زمانی که مروت و انسانیت در جامعه به دست فراموشی سپرده شده، تکیه کرده و به آن می‌بالد. در این روزگار، ظاهراً هیچ نشانی از مهربانی و انسان‌دوستی دیده نمی‌شود.