هوش مصنوعی: تا زمانی که خورشید قیامت نمایان نشده، با مشت آبی به چهره خود بزن که از چشمان اشک‌بارت باشد.

هوش مصنوعی: در دنیای بی‌هویت و خالی، بدون آماده‌سازی و توشه رفتن کار دشواری است. در این جهان، بهتر است با غم و اندوهی که داریم، نشانه‌ای از احساسات خود را نشان دهیم.

هوش مصنوعی: امید خود را بیشتر از این از دست نده و با سختی‌های زندگی، به جان خود ضربه نزن. بهتر است که هرچند کم، اما احساسات مثبت و دلگرمی را به دل خود بیاوری.

هوش مصنوعی: برای بیدار شدن از خواب غفلت و رسیدن به آگاهی، باید چشمان خود را به روی واقعیت‌ها باز کنیم و در انتظار صبح روشنی بمانیم. تا زمانی که آگاه نشویم، صبحی از خواب غفلت نخواهیم داشت.

هوش مصنوعی: هر کسی که زودتر از خواب عمیق بیدار شود و اقدام کند، در مسیر زندگی از کسانی که کم‌تحرک و راکد هستند عقب نخواهد ماند، مانند نابسامانی که در زمان باران به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: انتظار موفقیت بدون تلاش، نشانه‌ای از تنبلی است. تو در حال نوسان و رفت‌وآمد به سوی محبوبت هستی.

هوش مصنوعی: مور از شوق و اشتیاقی که دارد، بال و پرش را بیرون می‌آورد. تو هم اگر غیرت و اراده‌ای داری، باید برای رسیدن به خواسته‌هایت از خاک و مشکلات برخیزی و تلاش کنی.

هوش مصنوعی: چند وقت دیگر می‌خواهی مانند یک انسان بی‌احساس و بی‌تحرک در زیر پوست خود زندگی کنی؟ تلاش کن و خود را از این وضعیت رها کن، همچون اناری که پوستش را می‌شکافند تا به درون آن دسترسی پیدا کنند.

هوش مصنوعی: چقدر می‌خواهی در دل تنگی‌های خود بمانی؟ ای پرنده‌ی ضعیف، بال‌های خود را بگشا و بر فراز این دیوار آسمانی پرواز کن.

هوش مصنوعی: تا کی باید در قید و بند محدودیت‌ها بمانی و مانند یک موجود ترسناک در یأس و ناامیدی به سر ببری؟ باید از دل پرغصه‌ات صدای خروشی چون آتش‌فشان درآوری و احساسات درونی‌ات را فریاد بزنی.

هوش مصنوعی: ذهن خود را از دشواری‌ها آزاد کن و به آرامش برس. همچنان که عیسی (علیه‌السلام) از زمین برخاست و به آسمان صعود کرد، تو هم به ارتفاعات بلندت بیندیش و از محدودیت‌ها فراتر برو.

هوش مصنوعی: شبنم به خاطر روشنی و نوری که از خورشید دریافت کرده، درخشان و زیبا شده است. ای کسی که کمتر از شبنم نیستی، تو نیز باید خود را پاک و بدون هر گونه نقصی شبیه آیینه بسازی.

هوش مصنوعی: اگر تو در کارهای خود ناراحت هستی و احساس ندامت می‌کنی، چرا این احساس را بر سر خود نریزی؟ به جای آن، تا چه زمان می‌خواهی فقط در فکر و آرزوی بهتر شدن باشی؟

هوش مصنوعی: آرزو تا چه زمانی تو را آزار می‌دهد و دردسر می‌آفریند؟ باید آتش عشق و آرزوی واقعی خود را در دل برافروزی.

هوش مصنوعی: دل خود را از آرزوها و خواسته‌های دنیاست پاک کن تا حقیقت و زیبایی الهی به وضوح در آن نمایان شود.

هوش مصنوعی: گفت‌وگو درباره عشق و سکوت هرگز با هم ترکیب نمی‌شود و از هم جدا می‌شود. این شور و نشاط به قدری قوی است که می‌تواند سنگ را بشکافد.

هوش مصنوعی: هرچه زودتر خود را به میدان جنگ برسان و در برابر شجاعت جانبازان قرار بگیر، زیرا همچون زنان سالخورده که در خانه نشسته‌اند، نباید جان خود را بی‌دلیل به خطر بیندازی.

هوش مصنوعی: هر کسی که آغاز کارش را با توجه به نشانه‌ها و آینه‌ها درک کند، باید بداند که در پایان کار، نتیجه ممکن است به شدت متفاوت باشد و حتی ممکن است با درد و ناگویی همراه شود. مثل اینکه لب‌های پیمانه، در ارتباط با تیغ، نشان‌دهنده این است که ممکن است با زیبایی، رنج یا خطر همراه باشد.

هوش مصنوعی: زخم‌های کوچک و فکرهای نا مناسب نمی‌تواند قلب کسی را که عاشق است و شجاع، تحت تاثیر قرار دهد. او به تندی و خشونت فکر نمی‌کند.

هوش مصنوعی: هدیه‌ای برای یوسف بهتر از آیینه نیست؛ چهره دل را از غبار و آلودگی پاک و صاف می‌کند.

هوش مصنوعی: بر این دو جهان، با محبت و بزرگی رفتار کن. به نشان معجزه، دست خود را پاک کن و از خواسته‌های بیجا حرف نزن. نفسی از روح عیسی در خود بدمید.

هوش مصنوعی: زمانی که به گذشته و آینده نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که مثل برگ‌های پاییزی، فقط یک لحظه است. باید از رفتن و دور شدن خود و خانواده‌ات بهره‌برداری کنی و ساز وداع را بنوازی.

هوش مصنوعی: با آرامش و صلح در زندگی، چند روزی مانند مردان محکم و با اراده تحمل کن و مصائب را با忍یت پشت سر بگذار.

هوش مصنوعی: هر چیزی را که برای خود می‌پسندی، برای دیگران نیز بپسند و همچنین، هر توقعی که از خود داری، از دیگران هم انتظار داشته باش.

هوش مصنوعی: زخم دندان ندامت یعنی اینکه گاهی اوقات احساس پشیمانی و عذاب وجدانی که ما در دل داریم، ممکن است به طور ناخواسته به زبان‌مان بیاید. بنابراین، باید مراقب باشید که بعضی از حرف‌ها را که نمی‌توانیم بزنیم و از بر زبان آوردن آن‌ها پشیمان خواهیم شد، بهتر است فراموش کنیم و از گفتنشان خودداری کنیم.

هوش مصنوعی: برای اینکه در روز قیامت از ندامت و پشیمانی در امان باشی، نباید به کارهای ناپسند و فتنه‌انگیز دست بزنی. اگر به این کارها ادامه دهی، در واقع خود را در دام می‌اندازی و می‌توانی پشیمانی‌هایی را برداشت کنی که نمی‌توانی از آن‌ها فرار کنی.

هوش مصنوعی: تمام اعضای بدن در روز قیامت به گناهان انسان شهادت می‌دهند و همه چیز در مقابل خداوند آشکار می‌شود.

هوش مصنوعی: یا برای این گواهان، به فکر چاره‌ای باش که زبانشان را ببندی، یا از چیزهای ناپسند، چشم، گوش و دهانشان را بسته نگه‌دار.

هوش مصنوعی: هر شخصی که در این دنیا با اعمال زشت و ناپسند خود دل‌ها را مجروح و غمگین کرده است، در روز قیامت همچون پلنگ از خواب بیدار می‌شود و عذاب و رنجی بزرگ را خواهد چشید.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند افعی، بی‌گناهان را مورد آزار قرار دهد و گزینش کند، در نهایت سرش از قبر بیرون خواهد آمد، همچون ماری.

هوش مصنوعی: هر کسی که به درخواست و نیاز دیگران بی‌اعتنایی کند و بر آنها بی‌مهری نشان دهد، در روز حساب و هنگام ورود به بهشت مورد لطف و رحمت قرار نخواهد گرفت.

هوش مصنوعی: افراد بدشانس و نارسا را در این دنیا با یک شمع کمک کن تا بعد از مرگ، تو هم نوری بر قبرت داشته باشی.

هوش مصنوعی: وقتی که روز قیامت فرارسد و روحانیون و انسان‌ها به حال رهایی از بار دنیا عبور کنند، آن کسی که به دیگران بیشتر ظلم کرده و بار بیشتری بر دوش ضعیفان گذاشته، عذابش سنگین‌تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: در دنیای شلوغ و پر از چالش‌ها، افرادی که بی‌توجه به آداب و اصول، تنها به فکر خودشان هستند، می‌توانند به راحتی نسبت به دیگران بی‌احترامی کنند و به مسیر زندگی کسی آسیب برسانند.

هوش مصنوعی: هر کس که کار نیازمندان را به فردا نیندازد، در روز قیامت بدون انتظار وارد بهشت خواهد شد.

هوش مصنوعی: شیر و عسل که برایت آرزوست، در کنار تو قرار دارد اگر دل را از آلودگی‌ها پاک کنی.

هوش مصنوعی: بهشت، که نورش تار و پود آن را تشکیل داده، از اشک‌های تو ساخته شده است. آن لباس‌ها به زودی از رشته‌ها و تار و پود تشکیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: چشمه کوثر که آبش موجب زندگی دائم است، از چشمان پرزیبای تو قطره‌ای در جویبارش جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: شما به گونه‌ای در دنیای مادی درگیر هستید که مانند چوبی است که در آتش سوزان است، در حالی که باید توجه بیشتری به زندگی پس از مرگ و امور معنوی داشته باشید.

هوش مصنوعی: در دنیای امروز، به نظر می‌رسد که بسیاری از انسان‌ها غرق در فکر و برنامه‌ریزی برای آینده‌های دور هستند، در حالی که در این زمان حال و فصل بهاری قرار دارند. آن‌ها بجای بهره‌مندی از لحظات زیبا و زندگی حال، همواره در فکر مشکلات و چالش‌های آینده‌اند.

هوش مصنوعی: برای اینکه در زندگی جاوید و پایدار بمانی، باید افکار و ویژگی‌های منفی و کفرآمیز را از خود دور کنی و درونت را پاکسازی کنی.

هوش مصنوعی: پروردگارا، ما به خود ظلم کردیم. سال‌ها این گفته را تکرار کن تا مانند آدم، توبه‌ات نزد خداوند پذیرفته شود.

هوش مصنوعی: همیشه به یاد داشته باش «لاتذر» را مانند نوح نبی در طول زندگی‌ات تکرار کن، تا بتوانی از وجود کافران بر خود غلبه کنی و آنان را از بین ببری.

هوش مصنوعی: اگر همه فرشتگان هم برای کمک به تو بیایند، به آن‌ها تکیه نکن. تا زمانی که مثل ابراهیم، آتش به گلستان تبدیل نشود، هیچ‌کس نمی‌تواند کمکت کند.

هوش مصنوعی: صبر کن مانند اسماعیل که با آرامش و استقامت زیر تیغ قرار گرفت، تا جبرئیل از طرف خداوند قربانی‌ای برای تو بیاورد.

هوش مصنوعی: از وسوسه‌ها و خواسته‌های نفسانی فاصله بگیر تا به مقام والا و محبوبیت دست یابی.

هوش مصنوعی: کنترل و رهایی از خواسته‌های نفسانی خود را در دستانت بگیر، همان‌طور که سلیمان بر موجودات مختلف حکمرانی کرد، بر دنیا و موانع زندگی خود مسلط شو.

هوش مصنوعی: مانند حضرت موسی، پاهای خود را از کفش‌های دنیوی خلاص کن تا خداوند از رود نیل، جامی به تو عطا کند.

هوش مصنوعی: به زودی مانند عیسی در آسمان چهارم ظهور کن و خیال و اندیشه را در این دشت رها کن.

هوش مصنوعی: از راه درست دین خارج نشو تا جایی که بتوانی فردا به راحتی از آن مسیر عبور کنی.

هوش مصنوعی: دستت را به دامن قوانین پیامبر بزرگوار بزن، زیرا بدون این راهنما، نمی‌توانی کشتی زندگی‌ات را به ساحل برسانی.

هوش مصنوعی: احمد مرسل که باعث به وجود آمدن جهان است، به خاطر ذات بی‌نظیرش به آفرینش افتخار می‌کند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که فرمان و حکم شرع تو به میدان نیامد، هیچ چیزی از سر شب و روز برای ابلق (اسب) آرامش نگذاشت.

هوش مصنوعی: بیت اشاره به این دارد که تاریکی و ناامیدی با روشنایی و درخشش وجود تو نابود می‌شود. علم و دانش همچون خورشید در فضایی پر از ظلمت ظاهر می‌شود و می‌تواند تمامی سایه‌ها و ناامیدی‌ها را از بین ببرد. به نوعی، روشنایی و آگاهی می‌تواند جهانی جدید و روشن را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: در عالم عدم، چشمان آفرینش به خواب شیرینی رفته بودند و در سپیده‌دم، می‌نوشیدند از شراب وحدت تو.

هوش مصنوعی: ای ساقی، مانند خورشید از لب مینا نوشیدنی جدیدی سراغ گرفتی، و چشم بیدار تو همچون جامی زیبا و رنگین است.

هوش مصنوعی: خاتم استاد هنر بوسه‌هایی بر دستانش زد تا از لوح وجود تو، نقش و نگاری پدید آورد که موفقیت را به ارمغان آورد.

هوش مصنوعی: تو به اهل دنیا خبر از رازهای آخرت دادی، ولی آن‌ها فقط از روی کلمات خواندند و حقیقت را نمی‌بینند.

هوش مصنوعی: تمام پیامبران به طور کامل در نور تو محو شدند و ستارگان درخشان مانند خورشید تابان در آسمان نمایان خواهند شد.

هوش مصنوعی: در پنج مرحله بر چهار رکن و شش سمت، هفت اقلیم جهان را مانند شتری که مهار شده، در اختیار خود گرفتی.

هوش مصنوعی: در مسیر دین، دندان‌های با ارزش و گران‌بهایت را از دست دادی و به این قلعه نفوذ کردی با گوهری محکم و استوار.

هوش مصنوعی: تو از زندگی، به لقمه‌ای نان کمتر از آنچه نیاز داشتی راضی شدی و به خاطر محبت و لطفی که داشتی، بر سر مردم از برکات زمین بخشیدی.

هوش مصنوعی: تو با انگشت خود مانند هلال ماه، ماه را به دو نیم کرده‌ای و با این ذوالفقارت، دو بخش بالای ملک را تحت سلطه خود درآورده‌ای.

هوش مصنوعی: در گام نخست، به گونه‌ای سبک و آزاد، به وداع با سایه‌ات پرداخته‌ای و از این محدودیت آبی‌رنگ بیرون رفته‌ای.

هوش مصنوعی: تو با قدرت کلامت سنگ را به پله‌ای برای معجزه تبدیل کردی و مانند ترازویی دو دلی را میان دشمنانت به تکه‌تکه کرد.

هوش مصنوعی: این بیت به ابو القاسم شاعر نسبت داده می‌شود و به نوعی به وضعیتی اشاره دارد که شخصی از قدرت و مقام خود جدا شده و دچار بحرانی درونی است. در اینجا به سلیمان اشاره شده که به خاطر از دست دادن یک علامت مهم، به سرنوشتش آسیب رسانده و نماد استیصال و ناتوانی در برابر اوضاع است. کعبه، به عنوان یک نماد مقدس، نشان‌دهنده اهداف و ارزش‌های والای انسانی است که به طور ناخواسته از دست رفته‌اند. در مجموع، این بیت حس اضطراب و تنهایی را به تصویر می‌کشد که ناشی از فقدان و جدایی از منابع الهام و قوت است.

هوش مصنوعی: زمانی که بهار با لطافت و زیبایی‌اش هوای خوشی به زمین می‌بخشد، تو را به عنوان رحمت برای جهانیان معرفی می‌کند، ای پروردگار.

هوش مصنوعی: با شفاعت کسی که خطاکاران را شفاعت می‌کند، صائب فدای نام توست. از روی لطف و مهربانی‌ات، تقصیر او را ببخش.