هوش مصنوعی: تو مرا به شدت تحت تأثیر قرار داده‌ای و آتش عشق تو در درون من شعله‌ور است. من مانند کسی هستم که از درد عشق تو در آتش وجودم می‌سوزم.

هوش مصنوعی: به آینه نگاه کن و ببین که چگونه از چهره و موی خود، آتشی با دودی به وجود آمده است که نشانه‌ای از شعله‌ای درون من است.

هوش مصنوعی: صبر و تحمل من تمام شده است، زیرا از زلف تو، توده‌های مشک را دیدم که دور خرمن من پخش شده‌اند.

هوش مصنوعی: چهره‌ی تو همیشه باعث تمسخر و حسادت گل‌سوسن می‌شود، چون لاله‌ی زیبا خود را دیده که چطور به سوسن طعنه می‌زند.

هوش مصنوعی: صدها هزار حوری با زیبایی در بهشت وجود دارند، اما از حسرت تو، هزاران زخم و درد بر دلم نشسته است.

هوش مصنوعی: ماه در آسمان، نگهبان سقف خانه‌ات است و من عاشق نام تو هستم، زیرا ماه زیبایی‌اش را به نام تو می‌زند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سرنوشت عشق تو بر من سایه افکنده، برای نشان دادن ارادت و خلوص خود، خاک پایت را همانند سرمه‌ای ارزشمند گرامی داشتم.

هوش مصنوعی: بندگان باید در برابر قضا و سرنوشت راضی باشند، اما من در عشق تو هرگز به رضایت دل خودم رضایت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: همواره بر دل من غرور و تکبر پادشاهان حاکم است، اما اگر تو بخواهی، دل فقیر و بی‌نوایم به عشق تو تبدیل به پادشاهی می‌شود.

هوش مصنوعی: تو جان منی و از جان و دل هم شیرین‌تر هستی. خوش‌تر آن است که جانم را در راه عشق تو فدا کنم.

هوش مصنوعی: دل من حالی دارد که احساسش در دست من نیست و به همین خاطر نمی‌دانم چه زمانی می‌توانم جانم را در عشق تو تسخیر کنم.

هوش مصنوعی: عشق تو بسیار دوست داشتنی است، حتی اگر در محیطی پر از حواس‌پرتی باشد. دیدن چهره‌ات برایم مانند نوری است که در زندگی‌ام می‌تابد.

هوش مصنوعی: دوستی حقیقی تنها ظاهری نیست، بلکه باید از درون نیز به آن اهمیت داد. اگر بخواهیم به دوستی به طور جدی و با نظم و ترتیب نگاه کنیم، باید به روح و ذهن خود نیز توجه کنیم و این هماهنگی را حفظ کنیم.

هوش مصنوعی: در جستجوی ستایش ابوطالب هستم، چرا که کار او این است که کسانی را که به دنبال بخشش هستند، راضی و سپاسگزار نگه دارد.

هوش مصنوعی: او عبدالله طاهری است که زیبایی و خلق او فراتر از آن است که دیگران بتوانند به آن دست یابند. باطن او همانند ظاهرش زیبا و متعالی است.

هوش مصنوعی: انسان نباید خود را در جایی بیابد که فراتر از توانایی او باشد؛ مانند داشتن زیبایی و شکوه عبدالله طاهر.

هوش مصنوعی: اگر در جمع سخن‌دانان برجسته و بی‌نظیر قرار بگیری، اشتباه است که بخواهی هر کسی را در سخن و بیان به مقام صبوری برسانی.

هوش مصنوعی: هر کسی که نامش موسی یا عیسی باشد، در دنیا نمی‌تواند معجزاتی را که این بزرگواران انجام دادند، توصیف کند.

هوش مصنوعی: ستایش و تمجید تو در هر کلامی از سوی عالمان، گواه بر فضایل توست؛ همان‌طور که این صفات و ویژگی‌های برجسته تو، غیر از بهترین‌ها به زبان کسی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: افتخار خانواده پدری تو در نسبت با دیگران چه زمانی است، وقتی که خانواده تو در هر خانه‌ای وجود داشته باشد؟

هوش مصنوعی: آنچه که در وجود توست و تو را بزرگ می‌سازد، در هیچ دیگری وجود ندارد. بنابراین، هر عمل عاقلانه و منطقی از یک دیوانه ممکن نیست.

هوش مصنوعی: هیچ خدمتی به اندازه طاعت و بندگی ارزشمند نیست، درست مانند اینکه هر داستانی در قرآن دارای اهمیت و معناست.

هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی فردی به نام "فرزانه" صحبت می‌کند که به خوبی مورد ستایش قرار گرفته است. با توجه به اینکه او دارای صفات برجسته‌ای است، هر کسی که هوش و درک خوبی دارد، به ستایش او می‌پردازد و از ویژگی‌هایش به عنوان الگویی برای خود استفاده می‌کند.

هوش مصنوعی: نسبت جد شما به زیبایی‌ات به کمال رسیده و چهره بخشندگی‌ات از کمال وجود تو، زیبایی‌ای خاص یافته است.

هوش مصنوعی: تو در دست یافتن به شکر و سپاسگذاری، بیش از هر کسی دیگر شایسته‌ای و این هنر در اختیار توست.

هوش مصنوعی: ظاهر و رفتار زیبا به نظر عقل ارزشمندتر از چهره زیباست. تو هم که چهره خوبی داری، باید بدانی که رفتار خوب تو هم اهمیت بالایی دارد.

هوش مصنوعی: در ستایش بخشندگی، گفته شده که دریا نماد بخشش است، اما ستایش واقعی از آن توست و بخشش دریا هم به تو تعلق دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو به ما توجه کنی و نعمت‌های خود را بر ما ارزانی داری، طبیعی است که ما شکر و ستایش و مدح تو را خواهیم گفت.

هوش مصنوعی: خار خرما هم از درخت نخل می‌روید و درخت نخل به خودی خود میوه‌های شیرین و خوشمزه‌ای مانند خرما می‌دهد. اما همانطور که خارهای درخت نخل وجود دارد، ممکن است کسانی هم در زندگی‌ات باشند که از موفقیت تو راضی نباشند و برایت مایه دردسر شوند. با این حال، این نکته را در نظر داشته باش که درخت نخل به خاطر خرماهایش مورد توجه است و تو نیز به خاطر کارها و موفقیت‌هایت قابل احترام و ارزشمند هستی.

هوش مصنوعی: تو مانند زینت و زیبایی آل پیامبر هستی و امروز با این فضایل و افتخارات، به مانند برگ و میوه درختی که پرثمر است، درخشان و شگفت‌انگیز می‌باشی.

هوش مصنوعی: من نه دریا هستم و نه می‌توانم تو را با جواهر نیکو ستایش کنم، من نه آسمان هستم و نه می‌توانم عظمت تو را به درستی وصف کنم.

هوش مصنوعی: جعفر صادق، جد تو، راستگو بود. وقتی که در وصف تو صحبت می‌کنم، گویی خود او را خطاب می‌کنم و تو را مورد ستایش قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: زیر پای تو، استعداد من درخشش دارد و به همین دلیل، هر زمان که صحبت می‌کنم، برتر از دیگر سخنوران هستم.

هوش مصنوعی: دور این جهان را با نظم زیبا و واژه‌های تازه به نام تو پر می‌کنم اگر من سخن‌سرای خوبی باشم.

هوش مصنوعی: من در بخش بخشندگی از دریا عبور می‌کنم و در اینجا تنها تو هستی، و وقتی به سخن گفتن از نفس ناطق می‌رسیم، دیگر من هستم.

هوش مصنوعی: وقتی من این‌گونه در گفتار خود هستم، باید در سخن generosity و بخشش نشان دهم و بعد از آن، معجزه‌ها و شگفتی‌هایم را به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: ماه رمضان به نزد تو آمده تا مهمان تو باشد، که هیچ کسی مانند تو نمی‌تواند از مهمانی اش لذت ببرد.

هوش مصنوعی: نفس انسان به وسیله شیطان از مسیر بندگی و اطاعت خدا دور می‌شود، اما روزه به ما کمک می‌کند تا با مبارزه و مقاومت در برابر شیطان، به راه درست برگردیم.

هوش مصنوعی: ماه شعبان به عنوان بخشی از یک درخت بزرگ که نماد کارهای نادرست و فاسد است، معرفی شده است. در حالی که اعمال خوب و نیک مانند زهد و روزه در تضاد با این اعمال ناپسند قرار دارند.

هوش مصنوعی: برای تو همواره خوشی و سعادت باشد تا بتوانی عبادتی را به کمال برسانی، هرچند که در نام گناهکاران، نشانه‌هایی از نقص و کمبود وجود دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روزها و دوران‌ها به پایان برسند، عید مهمان تو خواهد آمد، اگر روزه مهمان نیز آمده باشد.