ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از فرقت دلبر دل ناشادم هست</p></div>
<div class="m2"><p>یادم نکند گرچه از او یادم هست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از یک دل او هزار بیدادم هست</p></div>
<div class="m2"><p>فریاد کنم که جای فریادم هست</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۱۱

شمارهٔ ۹

از فرقت دلبر دل ناشادم هست
یادم نکند گرچه از او یادم هست
از یک دل او هزار بیدادم هست
فریاد کنم که جای فریادم هست

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر غم و اندوه شاعر از دوری محبوبش است. او احساس ناکامی و دلشکستگی دارد و با وجود اینکه به یاد محبوبش است، دلتنگی او را آزار می‌دهد. شاعر می‌خواهد فریاد کند، اما نمی‌داند که آیا جایی برای فریادش وجود دارد یا نه. در کل، شعر حس عمیق عشق و درد جدایی را منتقل می‌کند.

شمارهٔ ۷

شمارهٔ ۸

هوش مصنوعی: از جدایی معشوقم دلم آزرده است و نمی‌توانم فراموشش کنم، هرچند که به یادش هستم.

از فرقت دلبر دل ناشادم هست

یادم نکند گرچه از او یادم هست

هوش مصنوعی: از دل یک نفر هزاران درد و رنج وجود دارد و من باید فریاد بزنم چون جایی برای بیان این دردها دارم.

از یک دل او هزار بیدادم هست

فریاد کنم که جای فریادم هست

شمارهٔ ۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده