هوش مصنوعی: ای عشق، دل من، تو خسته‌ای، کجاست آرامش و مرهم تو؟ مانند ماه، زیبایی تو کجاست و آن زلف‌های پیچیده‌ی تو کجایند؟

هوش مصنوعی: من در غم و اندوه گرفتارم، پس کسی که می‌تواند باری از غم من بردارد کجاست؟ در حالی که در شب با رنج و مشقت دست و پنجه نرم می‌کنم، نور صبح و روز نو کجا است؟