ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>هم رنگ عقیق است لب جانانم</p></div>
<div class="m2"><p>دیدار لطیف او فزاید جانم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از دیده به اشک اگر عقیق افشانم</p></div>
<div class="m2"><p>آن را سبب از عشق عقیقش دانم</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۱۵

شمارهٔ ۶۳

هم رنگ عقیق است لب جانانم
دیدار لطیف او فزاید جانم
از دیده به اشک اگر عقیق افشانم
آن را سبب از عشق عقیقش دانم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت محبوبش اشاره می‌کند و به رنگ عقیق تشبیهش می‌کند. او اظهار می‌کند که دیدن محبوبش باعث افزایش جانش و شادی‌اش می‌شود. اگر اشکی از چشمانش بریزد، آن را ناشی از عشق به محبوبش می‌داند.

شمارهٔ ۶۱

شمارهٔ ۶۲

هوش مصنوعی: لبان محبوبم به رنگ عقیق است و دیدن زیبایی او جانم را تازه و سرشار از حیات می‌کند.

هم رنگ عقیق است لب جانانم

دیدار لطیف او فزاید جانم

هوش مصنوعی: اگر اشک بریزم و آن اشک مانند عقیق جلوه کند، دلیل آن را به خاطر عشق به او می‌دانم.

از دیده به اشک اگر عقیق افشانم

آن را سبب از عشق عقیقش دانم

شمارهٔ ۶۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده