گنجور

شمارهٔ ۳۲

تا از خط مشکین توام هجر افتاد
صد چشمه کافور ز چشمم بگشاد
گر زلف چو عنبر توام ندهد داد
چون عود به سوختن رضا باید داد

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تا از خط مشکین توام هجر افتاد
صد چشمه کافور ز چشمم بگشاد
هوش مصنوعی: زمانی که از دلتنگی و فاصله‌ام با تو رنج می‌برم، چشمانم به اندازه صد چشمه کافور اشک می‌ریزند.
گر زلف چو عنبر توام ندهد داد
چون عود به سوختن رضا باید داد
هوش مصنوعی: اگر موهای تو که مثل عطر مشک است، به من پاسخ ندهد، باید مثل چوب عود که در آتش می‌سوزد، به این وضعیت راضی باشم.