ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>روی تو به چشم آتش بی دود نمود</p></div>
<div class="m2"><p>دل گفت که بی دود کدام آتش بود</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خط تو برون دمید چون ز آتش دود</p></div>
<div class="m2"><p>دودی که از او آتش عشقم بفزود</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۱۳

شمارهٔ ۳۱

روی تو به چشم آتش بی دود نمود
دل گفت که بی دود کدام آتش بود
خط تو برون دمید چون ز آتش دود
دودی که از او آتش عشقم بفزود

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به زیبایی و جذابیت چهره معشوق اشاره می‌کند و می‌گوید که چهره او مانند آتش بدون دود است. دل شاعر می‌پرسد که آیا می‌توان آتش بدون دود را تصور کرد؟ همچنین اشاره می‌کند که خط معشوق مانند دودی است که از آتش عشق او بیرون می‌آید و بر شدت شعله عشقش می‌افزاید. در کل، این ابیات به ارتباط میان زیبایی، عشق و آتش پرداخته است.

شمارهٔ ۲۹

شمارهٔ ۳۰

هوش مصنوعی: چشم تو مانند آتش بدون دود است و دل من می‌گوید که آتش بدون دود وجود ندارد.

روی تو به چشم آتش بی دود نمود

دل گفت که بی دود کدام آتش بود

هوش مصنوعی: چشم‌انتظار خط شما هستم که مانند دودی از آتش عشق من به بیرون می‌آید و بر سر می‌خیزد.

خط تو برون دمید چون ز آتش دود

دودی که از او آتش عشقم بفزود

شمارهٔ ۳۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده