ادیب صابر » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از فعل بد دشمن و عهد بد دوست</p></div>
<div class="m2"><p>هر روز که نو شود مرا رنجی نوست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان را خللی نیست که تن زنده بدوست</p></div>
<div class="m2"><p>تا مغز بود نخورد باید غم پوست</p></div></div>

دیوان ادیب صابر ترمدی نسخهٔ کلالهٔ خاور - تصویر ۳۱۲

شمارهٔ ۲۰

از فعل بد دشمن و عهد بد دوست
هر روز که نو شود مرا رنجی نوست
جان را خللی نیست که تن زنده بدوست
تا مغز بود نخورد باید غم پوست

هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این است که انسان هر روز با مشکلات جدیدی مواجه می‌شود، به ویژه از سوی دشمنان و دوستان ناپایدار. اما اگر روح و جان انسان سالم باشد، آسیب‌های فیزیکی یا مشکلات زندگی نمی‌توانند او را به زانو درآورند. باید تلاش کرد که نگرانی‌ها و غم‌ها را پشت سر گذاشت و بر مشکلات فایق آمد.

شمارهٔ ۱۸

شمارهٔ ۱۹

هوش مصنوعی: هر روز با رفتار بد دشمن و وفای نداشتن دوست، من دچار رنج و ناکامی تازه‌ای می‌شوم.

از فعل بد دشمن و عهد بد دوست

هر روز که نو شود مرا رنجی نوست

هوش مصنوعی: روح انسان از این که تنش به زندگی ادامه می‌دهد آسیب نمی‌بیند؛ تا زمانی که نَفس او وجود دارد، نباید نگران ظواهر و مسائل سطحی باشد.

جان را خللی نیست که تن زنده بدوست

تا مغز بود نخورد باید غم پوست

شمارهٔ ۱۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده