شمارهٔ ۳
نظم راوان چو آب روان سینه را به است
شعر روان زجان و روان گداخته است
نادان چه داند آنکه سخندان به گاه نظم
جان را گداخته است و از آن شعر ساخته است
در گوش عاشقان سخن و قول شاعران
خوشتر ز بانگ بلبل و آواز فاخته است
مدخل که حق نظم نداند شناختن
مقدار شعر و قدر ثنا کی شناخته است
من دانم از طریق هجا کینه آختن
رایض دراین طریق بسی کینه آخته است
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نظم راوان چو آب روان سینه را به است
شعر روان زجان و روان گداخته است
هوش مصنوعی: نظم مانند آب روان است که سینه را پاک و زلال میکند. شعر نیز از جان و دل جاری میشود و در اوج زیبایی و احساس قرار دارد.
نادان چه داند آنکه سخندان به گاه نظم
جان را گداخته است و از آن شعر ساخته است
هوش مصنوعی: نادان از حال کسانی که در زمان نظم و شعر، جانشان را به عشق و هنر میسوزانند و از آن احساسات و دردها شعری زیبا میسازند، هیچ تصوری ندارد.
در گوش عاشقان سخن و قول شاعران
خوشتر ز بانگ بلبل و آواز فاخته است
هوش مصنوعی: در دل عاشقان، سخنان و وعدههای شاعران زیباتر و دلنشینتر از صدای بلبل و آواز فاخته است.
مدخل که حق نظم نداند شناختن
مقدار شعر و قدر ثنا کی شناخته است
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر کسی به حقیقت و نظم در شعر آگاهی نداشته باشد، چگونه میتواند ارزش شعر و عظمت ستایش را درک کند؟ به بیان دیگر، برای درک واقعی شعر و ستایش، باید به اصول و زیباییهای آن آشنا بود.
من دانم از طریق هجا کینه آختن
رایض دراین طریق بسی کینه آخته است
هوش مصنوعی: من میدانم که از طریق هجا، یعنی از زیر و بم کلمات و آواها، چگونه کینهها را بروز دهیم. در این مسیر، شخصی است که به دلایل مختلف، کینههای زیادی را در دل دارد.