هوش مصنوعی: ای چشم‌ها، چرا به دلِ دیگران می‌نگری و به آن‌ها که در حال گریه‌اند، نمی‌اندیشی وقتی که تو خود در حال خندیدن هستی؟

هوش مصنوعی: لقب و عنوان تو چه فایده‌ای دارد، وقتی که زمان مرگ همواره به سمت تو در حرکت است و باید نگران آن باشی.

هوش مصنوعی: اگر تو دنیا را از سر تا پا بگیری، مرگ همچنان به تو نزدیک نخواهد شد.

هوش مصنوعی: مدتی است که به خاطر زیبایی و جذابیت‌هایم مورد توجه و خواست افراد مهم و با نفوذ قرار گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: برای جلوگیری از مرگ و حفظ زندگی، تزویر و نیرنگ‌هایی به کار می‌برند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به هنرمندی نپردازند، مرگ به سراغشان نمی‌آید و مانند کسانی که هنری ندارند، نمی‌میرند.

هوش مصنوعی: من می‌بینم که به خاطر مال و دارایی که به نسل‌های بعدی به ارث رسیده، پدران برای پسران خود دچار مشکلات و سختی‌ها شده‌اند.

هوش مصنوعی: نعمتی که از مردن پدران به پسران می‌رسد، بدون خطر است.

هوش مصنوعی: هرچه بر او قرار گیرد، نام نابودی بی‌خطر شده و در نزد کسانی که در خطر هستند، وضعیت بهتری پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: مال و املاکی که موقتی و در دسترس هستند، نمی‌توان به آن‌ها به عنوان یک منبع مطمئن و پایدار اعتماد کرد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به مملکت بی‌انتها دست یابی، نباید دل‌نگران دنیای گذرا و فانی باشی.

هوش مصنوعی: افراد بدون توجه به اصول و پایه‌های این دنیا، جان خود را فدای امور بی‌اساس و سطحی می‌کنند.

هوش مصنوعی: روزگاری خواهد رسید که این افراد بی‌خبر از واقعیت، از کارها مطلع خواهند شد.

هوش مصنوعی: در زمان مرگ، افرادی که روحیه ضعیفی دارند، ناتوان‌تر می‌شوند، در حالی که افراد قوی و نیرومند، بدون ترس و استقامت به این مرحله نزدیک می‌شوند.

هوش مصنوعی: عمل و رفتار ما را این رقبای ما می‌شمارند و در نظر می‌گیرند، چه خوب و چه بد.

هوش مصنوعی: اگر در قیامت معیار و ترازی برای سنجش وجود داشته باشد، تمام غم‌ها و ناراحتی‌ها بر دل انسان سبک خواهد شد.