ادیب صابرشمارهٔ ۴۴
سپهر نیکویی را مهر و ماهی
جهان بدخوبی را سال و ماهی
چنین در نیکویی تا کی فزایی
چرا از بدخویی لختی نکاهی
نه بی وصل تو روزم را سپیدی است
نه بی هجرت گلیمم را سیاهی
دو لب داری که بردند از حلاوت
به یک بوسه ز حال من تباهی
تو را جویم که سرو با قبایی
تو را خواهم که ماه با کلاهی
چو خواهان توام دیگر چه جویی
چو جویان توام دیگر چه خواهی
همی نام ملاحت بر تو زیبد
چو بر خوارزمشه خوارزمشاهی
علاءالدین شه فرخنده اتسز
که نام اوست از مه تا به ماهی
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سپهر نیکویی را مهر و ماهی
جهان بدخوبی را سال و ماهی
هوش مصنوعی: در آسمان نیکی، خورشید و ماه وجود دارند و در جهانی که خوب نیست، سال و ماه به تکرار می‌آیند.
چنین در نیکویی تا کی فزایی
چرا از بدخویی لختی نکاهی
هوش مصنوعی: تا کی در نیکی و خوبی افزون هستی و چرا لحظه‌ای به بدی‌ها و ویژگی‌های زشت خود توجه نمی‌کنی؟
نه بی وصل تو روزم را سپیدی است
نه بی هجرت گلیمم را سیاهی
هوش مصنوعی: نه روز بدون وصال تو برایم روشنی دارد و نه دوری تو باعث می‌شود که دلگیر شوم.
دو لب داری که بردند از حلاوت
به یک بوسه ز حال من تباهی
هوش مصنوعی: دو لب تو به قدری شیرین و دلپذیرند که با یک بوسه، حال من را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند و به حالت خرابی و تباهی می‌کشانند.
تو را جویم که سرو با قبایی
تو را خواهم که ماه با کلاهی
هوش مصنوعی: من به دنبالت می‌گردم، همان‌طور که به دنبال درخت سرو می‌گردند. تو را می‌خواهم مانند ماهی که در زیر کلاه قرار دارد.
چو خواهان توام دیگر چه جویی
چو جویان توام دیگر چه خواهی
هوش مصنوعی: وقتی من به دنبال تو هستم، دیگر به چه چیزی نیاز داری؟ وقتی من در جستجوی تو هستم، دیگر چه هدفی داری؟
همی نام ملاحت بر تو زیبد
چو بر خوارزمشه خوارزمشاهی
هوش مصنوعی: نام زیبایی به تو می‌آید مانند نام خوارزمشاهی که بر خوارزمشه می‌نشیند.
علاءالدین شه فرخنده اتسز
که نام اوست از مه تا به ماهی
هوش مصنوعی: علاءالدین، شاهی خوشبخت و نیکوست که نام او به اندازه ماه و ستاره‌ها درخشان و شناخته شده است.