هوش مصنوعی: ای دل، بگذار که باد صبحگاهی غبار غم را از تو بزداید، و اگر باد بر زلف دوست بگذرد، این نیز زیبایی و شادی می‌آفریند.

هوش مصنوعی: من بدون وزش نسیم صبحگاهی کلامی نمی‌زنم، زیرا هر شب، پیام من به محبوب به وسیله نسیم صبح منتقل می‌شود.

هوش مصنوعی: عطر و بخور را به زلف او سپرده‌اند، گویی که صبحگاه باد، بوی خوشی را به زلفش هدیه داده است.

هوش مصنوعی: زلف محبوب به قدری خوشبو و معطر است که حتی باد صبحگاهی هم از تعداد گره‌های آن باخبر است.

هوش مصنوعی: از آن زلف، دل‌های عاشقان آرامش می‌یابد، اما در این زمان بهتر است که صبح زود بر خود مسلط باشم و از آن دوری کنم.