هوش مصنوعی: اگرچه چهره‌اش همیشه داستان زیبایی را روایت می‌کند، اما ماه به محض دیدن زیبایی او، از حسادت زانو می‌زند.

هوش مصنوعی: کسی که زیبایی‌اش را به یاد می‌آورد، تا دو هفته در دلش حسرت می‌کشد و به آسمان گله‌مند می‌شود که چرا نمی‌تواند آن زیبایی را در کنار خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر چهره‌اش با نور بخواهد، روز را مثل سپیدی می‌کند و شب را هم با تاریکی موهایش سیاه می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی که به ملاقات معشوقه‌اش می‌رود، ناگهان از تصمیم خود باز می‌گردد و دوباره به گناه کردن فکر می‌کند.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق او، با تمام وجودم آماده‌ام تا برایش جانم را فدای او کنم، حتی اگر او تنها با یک بوسه نتواند این احساس را بیان کند.

هوش مصنوعی: اگر هفت آسمان و زمانه هم نتوانند کار من را راه بیندازند، سه بوسه از آن لب می‌تواند کار مرا پیش ببرد.

هوش مصنوعی: او می‌گوید که در چهره‌اش دلبری و زیبایی خاصی وجود دارد، به طوری که هر کس به چهره‌اش نگاه کند، متوجه می‌شود که او درخشان و جذاب است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ماه از آسمان به زمین آمده تا در جشن و میهمانی خدمت شاه خوارزم را انجام دهد.

هوش مصنوعی: علاءالدین فردی است که به خوبی می‌تواند مسایل دین و شرک را با نظم بیان کند و با قدرتش آنها را نابود سازد.