هوش مصنوعی: بر فراز آسمان، زیبایی چهره‌اش همچون ماه است و آتش عشق او که همچون خرمن‌های پرمحصولی است، در درون من روشن شده است.

هوش مصنوعی: نام من در عشق او به اندازه‌ای به آتش کشیده شده است که مانند خرمن سوخته‌ای شده‌ام، تا جایی که سر زلفش بوی عنبر می‌دهد و همچون گردی بر خرمن نشسته است.

هوش مصنوعی: عقل و صبوری من کافی نیستند تا به آرزویم برسم، زیرا آن معشوق به قدری زیباست که مرا به خود مشغول کرده و در پرتو او، نمی‌توانم آرامش داشته باشم.

هوش مصنوعی: عشق او چنان شور و شوقی در دل و ایمان من به وجود آورد که هرچند او را محبوب می‌دانم، اما درد و رنجی که به من وارد کرده است، مثل زخم‌های یک دشمن احساس می‌شود.

هوش مصنوعی: برای مقابله با تیر عشق او، زره‌ای از صبر تهیه کردم، اما روزی که تیر به زره‌ام اصابت کرد، صبرم به تاریکی گرایید.

هوش مصنوعی: چشمم روزی به روشنی او روشن بود، اما حالا وزش سرد و ناامیدی، آن روشنی را در چشمانم کمرنگ کرده است.

هوش مصنوعی: با این که هر لحظه از دل بی‌رحم او آه و ناله می‌کنم، اما به نظر می‌رسد که دلش هیچ رحم و مروتی ندارد و انگار دلش از آهن ساخته شده است.