هوش مصنوعی: اگر دل و دلبر من همیشه تحت فرمان هم بودند، درد عشق من به وسیله او صد نوع درمان می‌یافت.

هوش مصنوعی: عشق و درد من باعث شده که صبرم هیچ‌گاه تضعیف نشود، چرا که اگر چنین نبود، محبوبم با سختی و بی‌وفایی‌اش مرا رنج می‌داد.

هوش مصنوعی: اگر دل من به زلف آشفته‌ات وابسته نیست، حال من چگونه می‌تواند مانند زلف معشوق آشفته باشد؟

هوش مصنوعی: از آسمان سرگردان ظلم و ستم چه زمانی به پایان خواهد رسید اگر دل او از ظلم کردن پشیمان شده باشد؟

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به سختی‌های ناشی از عشق و بی‌وفایی دلبران اشاره می‌کند و آرزو می‌کند که ای کاش درد و غم‌هایی که از جانب قدرت بزرگ (فلک) می‌آید، مانند درد و رنجی باشد که از دلبران می‌کشد. به عبارتی، شاعر به طعنه به سرنوشت و تقدیر خود می‌پردازد و نارضایتی‌اش را از آن بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: رنج و سختی‌های زندگی، جان آدمی را می‌گیرد و این است که عشق و محبت به محبوب واقعی، دل را می‌رباید. کاش که این سختی‌ها مانند عشق محبوب واقعی بود، تا دل‌ها را تسلی می‌داد.

هوش مصنوعی: در عشق معشوق و دلبر جانی وجود ندارد، اگرچه ممکن است در سینه و جسم من صد دل و جان موجود باشد.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق دیدارش به دور در او گرد می‌زنم و اگر چنین نکنم، اشک‌هایم مثل باران باعث بروز طوفان خواهد شد.

هوش مصنوعی: خورشید آسمان چهره‌ی او را به یاد می‌آورد، اگر چهره‌اش مانند رخسار او در روز و شب درخشان بود.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی تو در زمین وجود می‌داشت، خورشید از شرم چهره‌ی تو، در آسمان پنهان می‌شد.

هوش مصنوعی: تنومندی او مانند سرو راست و بلند است و اگر چشم و دل در باغ و بستان باشد، آن سرو را بهتر می‌توان دید و تحسین کرد.

هوش مصنوعی: اگر سرو بگوید که من مانند قد دلبر، دل می‌برم، باید بدانید که هر چه گفتی، عاقبت بر سرو هزینه‌ای خواهد داشت.

هوش مصنوعی: اگر عشق در دل من شوری نداشت، این زلف‌هایش به دور ماه، چرخش و زیبایی خاصی نمی‌بخشید.

هوش مصنوعی: بوسه او نشانه زندگی ابدی نیست، اگر لب او نداشته باشد که به مانند آب زندگی‌بخش باشد.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی‌های ماه را به او خطاب کنیم، حقیقت این است که حتی ماه هم نمی‌تواند به گرد او بیفتد و درخشش او را از آن خود کند.

هوش مصنوعی: دست‌های من در غیاب او خالی است، اما اگر او را در کنار خود داشتم، زرق و برق زلفش و زیبایی دستانش مرا مجذوب می‌کرد.

هوش مصنوعی: در وجود و احساسات من عشق تو به وضوح نمایان است، و اگر چنین نمی‌بود، مقام و منزلت خدمت به بزرگان و صدور خراسان را داشتم.

هوش مصنوعی: این بیت به وصف شخصیت و مقام سید سادات، شمس دین ابوجعفر می‌پردازد. شاعر به این نکته اشاره دارد که اگر دین و ایمان وجود نداشته باشد، فردی حتی با نام و مقام بلند نیز بدون ارزش و نظم خواهد بود. در واقع، او بر اهمیت ایمان و دین در زندگی تأکید می‌کند و می‌گوید که شرافت و جایگاه واقعی در سایه دین و باورهای درست به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: خدایی که جهان را به ظلم خلق نکرده، قدر و ارزش انسان و مقام او در نزد او یکسان است.

هوش مصنوعی: اگر مشتری بخواهد خوشبختی یابد و خوشبخت نیست، این به خاطر چهره‌اش نیست، بلکه به خاطر موقعیتی است که در آن قرار دارد.

هوش مصنوعی: در ستایش‌هایش مانند دیگران است، ای کاش روحیه ما در وصف او مانند وصف حسان می‌بود.

هوش مصنوعی: اگر زیبایی و کمال بزرگی فقط به ظاهر و صورت باشد، در میان بزرگان و کوچکان چه نقصانی وجود دارد؟

هوش مصنوعی: اگر شخصی بدون عدالت، بخشش و فضیلت، به رهبری رسید، رسیدن به مقام رهبری بسیار آسان و ساده خواهد بود.

هوش مصنوعی: بدون مقام نبوت، هیچکس نمی‌تواند مانند محمد باشد و بدون عظمت، کسی نمی‌تواند به پای سلیمان برسد.

هوش مصنوعی: بدون رهبری و هدایت، هر کس حتی اگر دانا و باهوش باشد، به جایی نمی‌رسد. همچنین، اگر کسی تحت فرمان و سرپرستی نباشد، هرگز نمی‌تواند به مقام رهبری و سلطنت دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر چه نظم زیبا و نثر خوب ارزشمند است، اما اینها به خودی خود فضیلت نیستند، چرا که اگر هنرمند به حدی برساند که توانایی نوشتن هر دو فرم را داشته باشد، به مقام بالاتری دست یافته است.

هوش مصنوعی: بهار خوش و سرسبز را چهار فصل سال جلوه‌ای می‌بخشد، اگر بخشش و مهربانی تو همچون باران و ابر باشد.

هوش مصنوعی: ای پروردگاری که اگر ارزش تو را می‌دانستند، آسمان و ستاره‌ها هم برای تو مانند فرشی در کنار تخت سلطنتت به حساب می‌آمدند.

هوش مصنوعی: اگر ستاره‌شناسان زیبايي‌ها و صفات تو را می‌شناختند، آنگاه نشانه‌های مدح و ستایش تو را در آسمان می‌نوشته و به صورت کتابی مرتب می‌کردند.

هوش مصنوعی: در این دنیا اگر پیرو اصول و قوانین دین و ایمان نباشی، حتی جدّت هم نمی‌تواند راهنمای تو در این مسیر باشد.

هوش مصنوعی: ممکن نیست کسی مانند تو باشد، زیرا کسی که به نیکی‌های تو دست نیافته، وجود ندارد. اگرچه دانا باشد، اگر مانند نادان عمل کند، انصاف نیست.

هوش مصنوعی: نام تو نشانی از افتخار و بزرگی است که در هر نامه‌ای ذکر شده. ای کاش هر نامه‌ای با این نام ارزشمند، مشخص و شناخته شود.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی به حق و شایستگی کسی را مدح کنی، می‌فهمی که تمام اشعار او مانند آیات قرآن است.

هوش مصنوعی: نفس ناطق که توانایی بیان خوبی‌ها و ویژگی‌های تو را دارد، اگر از الهام الهی بی‌نصیب باشد، در بیان مدح تو ناتوان است.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر هر سال و ماه از نعمت‌ها و عطایای تو پر شود، حتی اگر همه مهمانان بر سر میز تو نشسته باشند، باز هم اشتهای آنها برطرف نمی‌شود و همچنان در پی دستیابی به خواسته‌ها و آرزوهای خود هستند. در واقع، این شعر به مفهوم نامحدود بودن خواسته‌ها و نیازها اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در این زمان، تنها به یاد تو سخن می‌گویند و کسی به ستایش دیگران نمی‌پردازد، در حالی که نیاز به ستایش‌گران بسیار است.

هوش مصنوعی: عاقل‌ها در شهرهای بد، برای زندگی جایگاهی نمی‌سازند، مگر اینکه محبت نزدیکان و عشق به سرزمین‌شان وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر زبانی نمی‌تواند تو را ستایش کند، اگر زبان من هم بر تو مدح و ثنایی نخواند.

هوش مصنوعی: اگر تو مانند آب، ممدوح من بودی و همدم جانم می‌شدی، دلم همیشه از آتش اندوه سوخته و در آتش می‌سوزید.

هوش مصنوعی: اگر در سرزمین شرق، تو معمار عدالت نیستی، پس حوض و میدان او مانند خانه دشمن تو خراب و ویران خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر بعد از جد تو انسانی همچون تو به وجود آمده باشد، هر فضیلت و نیازی که یک ملک دارد در آن انسان نیز باید وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگر در دل مسلمانان ثابت نمی‌بود عشق تو، در غیر این صورت، مهر تو می‌توانست نجات‌بخش هر مسلمان باشد.

هوش مصنوعی: هیچ لحظه‌ای از یاد تو خالی نبوده‌ام، زیرا اگر دل خالی بماند، وسوسه‌های شیطان آن را آزار می‌دهد.

هوش مصنوعی: با زیبایی باغ رضوان، بلخ به واسطه تو زیباتر شده است. ای کاش هر باغی به مانند تو زیبا و دلنشین باشد.

هوش مصنوعی: من در ستایش تو از طبع خرما لذت بیشتری می‌برم و اگرچه ممکن است در کرمان خرماهای بسیاری وجود داشته باشد، اما تو برای من ارزشمندتر از همه آنها هستی.

هوش مصنوعی: چه زمانی مجموع انواع فضایل تو حتی اگر بر این ادعا به عنوان دلیلی بر لطف تو اشاره شود، شناخته می‌شود؟

هوش مصنوعی: کی به سخن من رسیدی که بخواهی در شعر من ادعایی کنی؟ اگر قرار بر توضیح می‌بود، شایسته بود که تنوع و زیبایی‌های بسیاری در آن بیان شود.

هوش مصنوعی: من برای برآورده شدن نیازهایم به رضایت و عمر و عزت تو وابسته‌ام؛ ای کاش هر آنچه می‌خواستم، به همین خواسته‌ام برآورده می‌شد.

هوش مصنوعی: اگر تو فرمانروا هستی، پس دائماً چرخ زمان و سرنوشت تحت کنترل توست و همیشه بر اساس اراده و فرمان تو خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر تو کمترین خدمتگزارت باشی، آسمان هم فرامین تو را اجرا می‌کند و کیهان تحت تأثیر دستورات تو قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: ماه شعبان تمام شده و برخی از دوستان و محبوبان آرزو دارند که ای کاش ماه شوال در کنار ماه شعبان قرار می‌گرفت.

هوش مصنوعی: فاسقان از نور و روزه‌داری زهد سلمان بهره‌مند شدند، کاش هر مسلمان مانند سلمان زاهد و پرهیزگار باشد.

هوش مصنوعی: اگر در باغ چمن خبری از آفت نباشد، گل‌ها همیشه شاداب و مثل برق درخشان خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر گل از شادی بخندد و تو از غم بدخواهی داشته باشی، اگر تو نمرده بودی، چشمان او مثل ابرهای باران‌زا می‌بود.