هوش مصنوعی: عجب از قامت و چهره توست که سرو و لاله را شرمنده کرده است. تو با زیبایی‌ات عقل را به بند می‌کشی و دل را از لاله دور می‌کنی.

هوش مصنوعی: سرو وقتی به سمت خود می‌نگرد، احساس حقارت می‌کند و لاله نیز زمانی که به لاله نگاه می‌کند، شرمگین می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر در باغ، سرو رشد نکند، نمی‌توان جانشینی برای آن پیدا کرد. همچنین اگر لاله در زمین نروید، نمی‌توان به دنبال جایگزینی برای آن بود.

هوش مصنوعی: اگرچه گل لاله رنگی شبیه به لعل دارد و به خودی خود شیرین نیست، اما تو که همچون لاله‌ای زیبا و باارزشی، چرا رنگ و طعم لب‌هایت شبیه عسل نیست؟

هوش مصنوعی: نسیم نمی‌تواند بوی گل را بدهد و این به خاطر آن است که گل از دل و جان تو جوانه زده است و تو نیز با خوشحالی به مانند نسیم گلی در فضا هستی.

هوش مصنوعی: زبان گل لاله به تو می‌گوید که ای خوش قامت مثل سرو، آیا تو از آبی که در خاک است به وجود آمده‌ای یا اینکه از خود خاک و گل؟

هوش مصنوعی: چطور می‌شود که لاله و سرو برای زیبا شدن و جلب توجه تو به اینجا آمده‌اند؛ زیرا هر لحظه به خاطر قد و خوش‌رویی تو آرزو دارند.

هوش مصنوعی: به یاد زیبایی‌های تو، شادی به من می‌دهد، صدای باربد و شراب قطربلی.

هوش مصنوعی: وقتی که می‌خواهم از سرو و لاله در شعر سخن بگویم، شعر را به نام تو می‌سرایم، چون تو اصل و بنیاد این شعر هستی.

هوش مصنوعی: دل تو تیره و تار نبود، مگر این که یادگاری از لاله به تو آموخته شده باشد.

هوش مصنوعی: دوگل لاله و یک درخت سرو داری، و هر ثانیه صد بار بر آن دو گل لاله و درخت سرو جان و دل بسوزانی.

هوش مصنوعی: نهال و دانه‌ای که تو هستی، از باغ عالم شمس دین ریشه گرفته و به همین خاطر این‌قدر لطیف و دلنشین هستی.

هوش مصنوعی: درختی از باغ بهشتی که نشانه‌ای از برجستگی و بزرگی خاندان علی بن جعفر است، که خود نیز از خانواده‌های محترم و افتخارآفرین جعفر بن علی به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: جلال موسویان کسی است که حافظ او، در تمام طول زندگی‌اش، سلامت دائمی و خوشبختی همیشگی را فراهم می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر به علم و فضیلت پناه ببریم و در آن فضا قرار بگیریم، فکر و نظر خود را به کار بگیریم و به طبیعت خود نیز توجه کنیم، به بهترین دستاوردها خواهیم رسید.

هوش مصنوعی: تداوم حکومت او نشانه نابودی دشمنانش است و دیدار خوشبخت او، اوج استمرار و بقای دوستدارانش است.

هوش مصنوعی: این عبارت به تحسین و ستایش از فردی بزرگ و بی‌نظیر اشاره دارد که در عرصه هنر و خلاقیت مقام ویژه‌ای دارد. او به عنوان یک منبع الهام و محور توجه دیگران شناخته می‌شود، به گونه‌ای که دیگران آرزو دارند به او نزدیک شوند و از هنر او بهره‌مند شوند. این شخص به عنوان یک شخصیت کریم و رحیم در نظر گرفته می‌شود که تمامی صفات نیکو را در خود دارد.

هوش مصنوعی: مرگ از آنِ همه است؛ چه دوستان و چه دشمنان. وقتی که رضایت و خشم هم در میان باشد، هم زندگی وجود دارد و هم موعدی برای پایان.

هوش مصنوعی: اگر اعمال انسان بر اساس بزرگواری، عدالت و فضل باشد، تو بهترین و بهترین‌ها در میان همه کسانی هستی که به این کار مشغولند.

هوش مصنوعی: نه به آسمان تعلق داری و نه به زمین، بلکه همچون آسمان بلند و زمین گنجایش‌دار، حرمت و بردباری‌ات بزرگ و بی‌نهایت است.

هوش مصنوعی: در مسیر مهربانی و مفاهیم عمیق، وقتی که رمز و رازها در سختی‌ها نمایان می‌شود، نعمت‌ها و خوبی‌ها همچون خورشید در آسمان به وضوح درخشنده هستند.

هوش مصنوعی: اگرچه در زیبایی تو همانند سیاره مشتری مبارک و خوش یمن است، اما وقتی که اوج و مرتبه و مقام تو در نظر گرفته می‌شود، آن زمان می‌تواند عارضی و زودگذر باشد.

هوش مصنوعی: ستاره به زیبایی آسمان، مانند زمانه به نرمی هوای دلپذیر و معتدل است.

هوش مصنوعی: در روزهای سخاوت و بخشش، شخصیت برجسته‌ای چون ابر باری است که در زمان علم و بیان، روشنایی‌اش مانند نصوص واضح و روشن است.

هوش مصنوعی: از نور علم، صفات علم با شرافتی خاص به دست می‌آید و از عزت عقل، انواع مختلفی از عقل بدون هیچ نقصی پدید می‌آید.

هوش مصنوعی: مانند پیامبر (مصطفی) که به همه ویژگی‌های عالی و فضایل شناخته شده است، امام علی (مرتضی) نیز به تمامی علم و نیکی در بخشندگی مشهور است.

هوش مصنوعی: اگر انسان صبر و بردباریش به اندازه ی وسعت زمین باشد و اگر به اندازه ی یک آسمان آرامش داشته باشد، همچنان نمی‌تواند از مال و ثروت بی ارزش و ناچیز بهره‌مند شود.

هوش مصنوعی: علم و ادب به اندازه‌ای والاتر هستند که مانند ستارگان در آسمان می‌درخشند و زمین به خاطر فخر و شرفی که دارد، در جایگاهی باارزش‌تر قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که عقل سلیم در حال راهنمایی است، من از اشتباهی که ممکن است به وجود آید، آگاه هستم و در عمل سیاسی خود از هر گونه نقص و ضعف به دورم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چون نامه زاهد در برابر وحشت و ترس است، همان‌طور که لباس مؤمن در برابر عسل و لذت‌های دنیا قرار دارد. به نوعی، زاهد و مؤمن هر کدام با چالش‌ها و ستم‌هایی مواجه‌اند، اما در هر حال به اصول خود پایبندند.

هوش مصنوعی: زمانه همیشه در حال بحث و نزاع با دانشمندان بود و در هر سال، دانشمندان نیز به حمایت از خود و در برابر زمانه، در این جدال شرکت می‌کردند.

هوش مصنوعی: به خاطر ارادت و تلاش تو نارواست که به سوال پاسخ رد کنی، مانند این که زیبایی و وجه تو در نزد معتزلیان نادیده گرفته شود.

هوش مصنوعی: روباه به خاطر فریب کاری‌اش شناخته شده است، اما در شکار و تدبیر مانند شیر به قدرت و شجاعت خود تکیه می‌کند.

هوش مصنوعی: من از ستودن تو سخن می‌گویم، زیرا از ستایش‌های من، دهان و گوش به کلمات شیرین و زیبا عادت کرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر زبان مردم زمان دچار اختلال شد و تو علت آن اختلال را برطرف کنی، هچنان که پزشک علت درد را درمان می‌کند.

هوش مصنوعی: شایسته است که خاتم جم، با توجه به مقام و محلش، به اندازه انگشترهای تو ارزش نداشته باشد؛ زیرا تو فرزند خاتم پیامبران هستی.

هوش مصنوعی: اگر حافظ را در زندگی‌ات داشته باشی، خداوند متعال در دوری از چرخ زمان و ناملایمات آن تو را حمایت خواهد کرد.

هوش مصنوعی: اگر از سخن جبلی به چنین شعر زیبا، بر جان من ستایش می‌کنم تو را که جبلی هستی.

هوش مصنوعی: هرگاه چهره زیبا و بلند بالای محبوب نمایان شود، بزم شاداب تو را به تماشا می‌آورم و همراه با ساقی، زیبایی جانان را می‌ستایم.

هوش مصنوعی: دوست و نگهبان عمرت، سعادت جاوید را معین و یاری‌کننده‌ی بزرگ عزت سرنوشت ابدی است.