هوش مصنوعی: اگر ماه در آسمان نمی‌بود، هر شب به دخترکی که در دل تاریکی گم می‌شود، محاق و کاهش نور او را ماه می‌خواندند. مردم زمین نیز بر توافقی که دارند، تو را می‌ستودند.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر زیبایی تو حسود است، چرا که در دل ماه نیز آرزوی جمال تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر ماه در آسمان قرار داشته باشد، من بر زمین از زیبایی چهره‌ات مانند آسمان می‌درخشم.

هوش مصنوعی: از این پس همچون کسانی که بدون مهر تو زندگی می‌کنند، نخواهم بود تا زمانی که با تو باشم و از جدایی‌ات جدا شوم.

هوش مصنوعی: هرگاه که تو را ملاقات کنم، ای عزیز، اگر چشمان من همچون آسمان وسیع و بی‌پایان شود، هنوز هم اشتیاق به تو کم نخواهد شد.

هوش مصنوعی: اگرچه زیبایی تو مانند ماه است و در سختی‌ها و بی‌مهری‌ها قرار داری، اما نیکوست به وفا و توافق نگاه کنی و راه همدلی را رها نکنی.

هوش مصنوعی: اگر به دنبال سخن بی‌ریا و شریف هستی، زیبایی و ارزش آسمان و ماه و چهره و اندیشه مجدالدین کافی است.

هوش مصنوعی: بخش اصلی و کلیدی دین اسلام از ابوالقاسم علی نشأت می‌گیرد. نام او نه تنها بنیاد بسیاری از مفاهیم والای اخلاقی و معنوی است، بلکه باعث ارتقاء و تعالی انسان‌ها نیز می‌گردد.

هوش مصنوعی: ای خدای بزرگ، تو صاحب هر نعمت و فضیلت هستی و هر فضیلت از آن توست. در حقیقت، توانایی‌های تو در بخشش و لطف، همیشگی و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: تیغ عدالت تو به اندازه‌ای قوی است که جهان در برابرش کافی نیست، و همچنین شتاب و موفقیت تو به قدری زیاد است که جهان نمی‌تواند آن را محدود کند.

هوش مصنوعی: من مانند سیاره‌ی عطارد که در نزدیکی خورشید قرار دارد، تحت تأثیر نور و حرارت تو هستم و از اشتیاق و عشق به صدر تو در حال سوختن و گداختن هستم.

هوش مصنوعی: در دوری از تو، ما سختی‌ها و ترس‌ها را تجربه کرده‌ایم و به آرامش و نزدیکی بی‌توجهی کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: خدمت به تو در جهان مانند جان شیرین است، زیرا نزد تو، نزدیک‌ترین حالت، دلپذیری است و بعد از تو، طعمی دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خوشا به حال آن سواری که در حقیقت و باطن خود، به زیبایی تو را می‌بیند، مانند علی که بر روی دلدل نشسته و مانند پیامبر که بر براق سوار شده است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا از افراد خالی نشود، برای تو نباید جایگاه و مقام و ویژگی‌های برجسته‌ای چون باغ و کاخ و ایوان و رواق وجود داشته باشد.