هوش مصنوعی: چند بار باید به خاطر دوری محبوبان گریه کنم و اشک بریزم؟ در حالی که آتش عشق معشوقان را به جان می‌کشم و سوزانده می‌شوم.

هوش مصنوعی: هر چه بر زخمم افزوده می‌شود، صبرم کمتر می‌شود. انگار که من صبر می‌کنم، نه اینکه تنها آب بر روی زخمم بریزد.

هوش مصنوعی: منطوق این بیت به این معناست که سرشت و طبیعت من به دو چیز در جهان علاقه‌مند شده است: یکی عشق و دغدغه‌های آن و دیگری شراب و لذت‌های آن. به عبارت دیگر، من به عشق و احساسات عاشقانه و همچنین به نوشیدن شراب و شادی‌های آن پیوند خورده‌ام.

هوش مصنوعی: در عشق، جوانی به بار می‌آید و با روحی شاداب و بی‌غم، از سرمای زمستان به گرمای محبت می‌رسد.

هوش مصنوعی: در برابر چشمانم، روز تا شب می‌گذرد و در دل، شب تا روز می‌آید. روایت عشق سعد و اسما و قصه دعد و رباب در ذهنم جوانه می‌زند.

هوش مصنوعی: دلبر با می‌گفت و با دل شکسته چه کرد. آنچه انجام داد، سوالی است و آنچه به دست آورد، پاسخی است.

هوش مصنوعی: دوست محبوب عاشق چه چیزی می‌تواند باشد جز داستان و سخن خوبانی که در زیبایی مشهورند؟ و گل نیلوفر چه چیزی را به جز روشنی و تابش آفتاب می‌تواند جستجو کند؟

هوش مصنوعی: دلم را به عشق کسی سپردم که هر شب مرا در خواب و بیداری درگیر خود می‌کند و تا صبح خواب راحتی ندارم.

هوش مصنوعی: عشق و محبت او برایم سختی و مشکل به همراه دارد و من آماده‌ام همه این دشواری‌ها را بپذیرم. در واقع، درد و رنجی که از عشق او می‌کشم را به جان می‌خرم، چون برایم ارزشمند است.

هوش مصنوعی: حال من در دوری او مانند تاریکی زلف او شده است. صبر من در عشق او چون به وصالش می‌رسد، بسیار تنگ و سخت می‌شود.

هوش مصنوعی: او و من هر کدام در جستجوی چیزی هستیم؛ او به دنبال اشتباهات و خطاهاست و من به دنبال حقیقت و درست.

هوش مصنوعی: او در جستجوی فرصتی برای بخشیدن بوسه است، من نیز در تلاش هستم تا به سرعت به ستایش مجلس بزرگ بپردازم.

هوش مصنوعی: علی، بزرگ‌ترین شخصیت اهل بیت و مجد دین ابوالقاسم، فردی است که در بیان معناها و واژه‌ها مهارت دارد و نویسنده‌ای بزرگ با قلم و کتاب خود است.

هوش مصنوعی: کسی که در مرتبه و مقامش مانند ستاره‌های آسمان می‌درخشد، و generosity او به قدری است که مانند دریا، در نظر دیگران کم‌ارزش می‌شود.

هوش مصنوعی: هیچکس را مانند او در هیچ زمینه‌ای پیدا نخواهی کرد و هیچ کس را در هیچ موضوعی نمی‌توانی بیابی که از نظر ویژگی‌ها شبیه او باشد.

هوش مصنوعی: نفر داره می‌گه که من بنده‌ای هستم که هم دست و زبانم برای کمک و سخاوت آزاد است و هم با محبت و سپاسگزاری، دل‌ها و گردن‌ها را به سمت خود جذب می‌کنم.

هوش مصنوعی: فضیلت و خوبی‌های او از دل روشنش نشأت می‌گیرد و از دست بخشش او، باران خیر و برکت بر زمین فرو می‌ریزد.

هوش مصنوعی: سخاوت و generosity او بی‌حد و اندازه است، همان‌طور که دیدن یک افق بالا و وسیع است. اما عقل بدون تدبیر و تدبیر درست، مثل خانه‌ای است که ویران شده باشد.

هوش مصنوعی: او از نظر فکر، چهره، کلام، و ذاتش تنها به فضل و نور خالص، عقل روشن و generosity حقیقی اطلاق می‌شود.

هوش مصنوعی: ای خداوندی که شایستگی‌ها و ویژگی‌های نیکو از تو سرچشمه می‌گیرد و عزت و منزلت او به واسطه تو به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا به هم‌نشینی و دوستی با ویژگی‌های خوب و فضائل انسانی اشاره شده است. همچنین بر هم‌ترازی و همگامی با معانی بلند و عمیق تأکید می‌شود. این عبارت به نوعی از ارتقاء روحی و کمال انسانی می‌پردازد که حاصل همراهی با خوبی‌ها و ارزش‌هاست.

هوش مصنوعی: شخصیت و ویژگی‌های تو به لطافت و نرمی هوای بهار شباهت دارد و تلاش و آرزوهایت به بلندی و عظمت دعای مستجاب شباهت دارد.

هوش مصنوعی: یک نسیم ملایم از باغ عفو و گذشت تو در جهان می‌وزد و یک شعله از آتش خشم تو در آسمان می‌درخشد.

هوش مصنوعی: سپاسگزاری من از恩ل نیکو و سخاوت تو، همچون بخشش بی‌نهایتت بی‌نظیر است و ستایش من از تو، چون عطای فراوانت、多بی‌حساب است.

هوش مصنوعی: اگرچه دریا بخشنده است و نعمت‌های فراوانی دارد، اما نمی‌تواند به اندازه دستان تو بخشش کند. همچنین اگرچه ممکن است پرنده‌ی عقاب شکار کند، اما نمی‌تواند به شکوه و بزرگی تو باشد.

هوش مصنوعی: ابر اگرچه باران می‌ریزد، اما هیچ‌گاه نمی‌تواند مانند سخن تو باشد. رنگ پیری هرگز نمی‌تواند زال (پیرمرد) را بپوشاند، حتی اگر او را با رنگی خاص نیز آرایش کنند.

هوش مصنوعی: ای بزرگی که در درگاه تو، تراب (خاک) به بهای ارزشمندی همچون دُر و جواهر تبدیل می‌شود، فرزندان آل بوتراب تو را مانند دانه‌های ریخته شده در چشم خود می‌دانند.

هوش مصنوعی: رنگ زرد از چهره دشمن نتواند رفت، زیرا که همچنان که سرخی گل و سبزی سداب از بین نمی‌رود، صحبت و همراهی نیز نمی‌تواند از بین برود.

هوش مصنوعی: راست‌گویی از درون تو ناشی می‌شود، و این به دلیل نگرانی و اضطراب توست که همواره تحت تأثیر احساسات منفی قرار داری و نمی‌توانی آرامش داشته باشی.

هوش مصنوعی: عمل و رفتار نیک انسان به کارها و آداب او مربوط می‌شود و از این رو، خداوند پاداشی برای کردار نیک او در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: شعر من وقتی به نام تو می‌رسد، زیبا و دلنشین می‌شود؛ مانند شادی‌ای که از نوشیدن شراب به دست می‌آید و مانند تاثیر شراب بر جوانی و نشاط.

هوش مصنوعی: تا زمانی که نام تو در شعر من نباشد، شعرم زیبا نخواهد شد. مانند این که بدون آتش شدن گل، نمی‌توان گلاب ساخت.

هوش مصنوعی: در دل من یک دنیا از دختران زیبا وجود دارد، اما تنها عشق تو باعث می‌شود که این زیبایی‌ها از پرده بیرون بیایند.

هوش مصنوعی: حال من خوب نیست، هرچند اشعارم زیباست. چهره‌ام زیباست، اما در آن هیچ نشانه‌ای از سرپوش یا پوشش نمی‌بینم.

هوش مصنوعی: این گناه مربوط به خود جهان است و این نقص و عیب به روزگار مربوط می‌شود. این ظلم و بی‌محلی ناشی از ستاره‌هاست و این سرزنش و توبیخ نیز به آسمان مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: تا وقتی که چهره‌ی محبوبان پر از زیبایی و خوبی است، موهای معشوقان هم پر از پیچ و تاب است.

هوش مصنوعی: هر خوشی و شادی که توجه تو را جلب می‌کند، آن را انجام بده و هر خواسته‌ای که در دل تو به وجود می‌آید، به دنبال آن برو.

هوش مصنوعی: هرچند وضعیت دنیا با تغییرات و انقلاب‌ها گره خورده است، اما امیدوارم که این تغییرات از جایگاه تو به دور باشند.