رباعی شمارهٔ ۴۷
ای یار کجایی که در آغوش نهای
و امشب بر ما نشسته چون دوش نهای
ای سرو روان و راحت نفس و روان
هر چند که غایبی فراموش نهای
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای یار کجایی که در آغوش نهای
و امشب بر ما نشسته چون دوش نهای
هوش مصنوعی: ای دوست، کجایی که در آغوشم نیستی و امشب نیز مانند شب گذشته در کنار ما نیستی؟
ای سرو روان و راحت نفس و روان
هر چند که غایبی فراموش نهای
هوش مصنوعی: ای سرو زیبای دلانگیز و مایه آرامش روان، هرچند که دور هستی، اما هرگز از یاد نرفتهای.
خوانش ها
رباعی شمارهٔ ۴۷ به خوانش فاطمه زندی
حاشیه ها
1395/12/07 19:03
احسان مردانی
ای "سرو" روان . صحیح نبوده؟
1397/05/02 04:08
Sousan Fatai
سِرّ روان بخوانید
به معنای راز درون
1397/07/24 18:09
Sousan Fatai
با درود
در کلیات سعدی دیدم که سروِ روان نوشته بود.
با تصحیح فروغی
1397/07/25 01:09
محسن.۲
سرورروان درستتر می نماید
روان به مانای جان است
سر رواب و نفس و روان تکرار بی مورد جان می شود
سِرِّجان و نفس و جان نه سخن سعدی ست و نه خوش آیند
1397/07/25 01:09
محسن.۲
ببخشید
سر روان و نفس و روان تکرار بی مورد جان می شود
1401/09/06 08:12
کوروش
سرو روان درسته نه سر روان خود سعدی هم بارها هم به سرو روان اشاره کرده