رباعی شمارهٔ ۴۰
تا دل ز مراعات جهان برکندم
صد نعمت را به منتی نپسندم
هر چند که نو آمدهام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو میخندم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا دل ز مراعات جهان برکندم
صد نعمت را به منتی نپسندم
هوش مصنوعی: وقتی که از تعلقات و نگرانیهای دنیا دل کندم، دیگر هیچ نعمتی را به قیمتی ناچیز قبول نمیکنم.
هر چند که نو آمدهام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو میخندم
هوش مصنوعی: هرچند که تازهوارد هستم و با شوق به این دنیای قدیمی نگاه میکنم، اما مثل یک گل تازه شکفته، با شادی و خنده به آن مینگرم.