سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای صاحب مال، فضل کن بر درویش</p></div>
<div class="m2"><p>گر فضل خدای می‌شناسی بر خویش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نیکویی کن که مردم نیک‌اندیش</p></div>
<div class="m2"><p>از دولت بختش همه نیک آید پیش</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1249

رباعی شمارهٔ ۳۹

ای صاحب مال فضل کن بر درویش
گر فضل خدای می شناسی بر خویش
نیکویی کن که مردم نیک اندیش
از دولت بختش همه نیک آید پیش

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از صاحب مال می‌خواهد که به درویش کمک کند و او را مورد لطف قرار دهد. او تأکید می‌کند که اگر فردی فضل و رحمت خداوند را درک کند، باید به دیگران نیز نیکویی کند. همچنین بیان می‌کند که کسانی که به نیکی می‌اندیشند، از نعمت‌ها و برکت‌های زندگی بهره‌مند خواهند شد.

رباعی شمارهٔ ۳۷

رباعی شمارهٔ ۳۸

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/30350

هوش مصنوعی: ای کسی که ثروت داری، بر فرد بی‌پولی احسان کن. اگر لطف خدا را بر خود می‌دانی، پس چرا به دیگران کمک نمی‌کنی؟

ای صاحب مال، فضل کن بر درویش

گر فضل خدای می‌شناسی بر خویش

هوش مصنوعی: کار خوب انجام بده، چون افرادی که نیکو فکر می‌کنند، از سرنوشت خوب خود بهره‌مند می‌شوند.

نیکویی کن که مردم نیک‌اندیش

از دولت بختش همه نیک آید پیش

رباعی شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۳۸ به خوانش فاطمه زندی