آدم دانا و فرزانه‌، به دنبال رضای نفس خودپسند نمی‌رود تا نفسْ (در اثر آن‌) خیره‌سر و گستاخ نشود.

ابریق را اگر را پر از آب نکنی بیرون شدن از لوله نمی‌خواهد و سر‌ریز نمی‌شود. (گویا منظور از پر کردن ابریق‌، پرخوری است که از پی آن، میل به فرو‌نشاندن شهوت پدیدار می‌شود‌‌.)