سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ظلم از دل و دست ملک نیرو ببرد</p></div>
<div class="m2"><p>عادل ز زمانه نام نیکو ببرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گر تقویت ملک بری ملک بری</p></div>
<div class="m2"><p>ور تو نکنی هر که کند او ببرد</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1246

رباعی شمارهٔ ۱۴

ظلم از دل و دست ملک نیرو ببرد
عادل ز زمانه نام نیکو ببرد
گر تقویت ملک بری ملک بری
ور تو نکنی هر که کند او ببرد

هوش مصنوعی: این ابیات به بررسی ظلم و عدالت در سلطنت می‌پردازند. بیان می‌کند که ظلم می‌تواند از دل و قدرت پادشاه به طور کامل محو شود و اینکه یک پادشاه عادل در زمانه خود نام نیکی به دست می‌آورد. همچنین اشاره می‌شود که اگر پادشاه به تقویت و حفاظت از ملک نپردازد، نتیجه‌ای جز سقوط ملک نخواهد داشت. به طور کلی، این اشعار به اهمیت عدالت و توجه به سرزمین در حکومت اشاره دارند.

رباعی شمارهٔ ۱۲

رباعی شمارهٔ ۱۳

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/30875

هوش مصنوعی: ظلم و ستم باعث می‌شود که قدرت و اعتبار یک کشور و حکومت از بین برود و عدالت نام نیک از زمانه را محو کند.

ظلم از دل و دست ملک نیرو ببرد

عادل ز زمانه نام نیکو ببرد

هوش مصنوعی: اگر سرزمین را تقویت کنی، خودت هم در امنیت خواهی بود؛ ولی اگر اقدام نکنی، کسانی که کار کنند، بهره‌مند خواهند شد.

گر تقویت ملک بری ملک بری

ور تو نکنی هر که کند او ببرد

رباعی شمارهٔ ۱۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

رباعی شمارهٔ ۱۳ به خوانش فاطمه زندی