سعدی » مواعظ » مفردات » شمارهٔ  ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>رفتن چو ضرورتست و منزل بگذاشت</p></div>
<div class="m2"><p>من خود ننهم دلی که بر باید داشت</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1265

شمارهٔ  ۸

رفتن چو ضرورتست و منزل بگذاشت
من خود ننهم دلی که بر باید داشت

هوش مصنوعی: شعر به چالش ترک منزل و سفر اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که حتی اگر ترک خانه ضروری باشد، او دلش را نمی‌تواند رها کند و نمی‌تواند بدون آن زندگی کند. به عبارت دیگر، دل و احساسات او همچنان به مکان و یادها وابسته است.

شمارهٔ  ۶

شمارهٔ  ۷

هوش مصنوعی: وقتی رفتن لازم است و باید مکانی را ترک کنم، دلی را که باید نگه دارم، نخواهم گذاشت.

رفتن چو ضرورتست و منزل بگذاشت

من خود ننهم دلی که بر باید داشت

شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده