سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به حال نیک و بد راضی شو ای مرد</p></div>
<div class="m2"><p>که نتوان طالع بد را نکو کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چو سگ را بخت تاریکست و شبرنگ</p></div>
<div class="m2"><p>هم از خردی زنندش کودکان سنگ</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1263

فانوس خیال » تصویر 2352 - سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۴۳

شمارهٔ ۴۴

به حال نیک و بد راضی شو ای مرد
که نتوان طالع بد را نکو کرد
چو سگ را بخت تاریکست و شبرنگ
هم از خردی زنندش کودکان سنگ

هوش مصنوعی: این شعر به انسان توصیه می‌کند که به وضعیت خوب و بد زندگی‌اش راضی باشد، زیرا نمی‌توان سرنوشت بد را تغییر داد. همچنین به این نکته اشاره می‌کند که حتی اگر کسی بدشانس باشد، ممکن است با ناپختگی دیگران مورد آزار قرار گیرد. در واقع، این شعر به پذیرش سرنوشت و مواجهه با مشکلات زندگی پرداخته است.

شمارهٔ ۴۲

شمارهٔ ۴۳

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/30722

هوش مصنوعی: ای مرد، به وضعیت‌های خوب و بدی که داری راضی باش، زیرا نمی‌توانی سرنوشت بد را به خوبی تغییر دهی.

به حال نیک و بد راضی شو ای مرد

که نتوان طالع بد را نکو کرد

هوش مصنوعی: چون سگ دارای شانس و سرنوشت بدی است، بچه‌ها از روی جُنون و بی‌احترامی به او سنگ می‌زنند.

چو سگ را بخت تاریکست و شبرنگ

هم از خردی زنندش کودکان سنگ

شمارهٔ ۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

شمارهٔ ۴۳ به خوانش فاطمه زندی