سعدی » مواعظ » مثنویات » شمارهٔ ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای پسندیده حیف بر درویش</p></div>
<div class="m2"><p>از برای قبول و منصب خویش</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>تا دل پادشه به دست آری</p></div>
<div class="m2"><p>حیف باشد که حق بیازاری</p></div></div>

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1257

شمارهٔ ۲۷

ای پسندیده حیف بر درویش
از برای قبول و منصب خویش
تا دل پادشه به دست آری
حیف باشد که حق بیازاری

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر بیان می‌کند که حیف است درویش برای رسیدن به مقام و جایگاه، دل پادشاه را به دست آورد. زیرا این کار ممکن است به آزار حق و حقیقت بینجامد و این موضوع ناپسند و قابل تامل است.

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/30558

هوش مصنوعی: ای خوب و نیکو، به راستی که برای درویش، پذیرفتن مقام و منصبش بی‌معناست.

ای پسندیده حیف بر درویش

از برای قبول و منصب خویش

هوش مصنوعی: برای به‌دست آوردن دل پادشاه، سزاوار نیست که به دیگران ظلم کنی یا حق کسی را ضایع کنی.

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

شمارهٔ ۲۶ به خوانش فاطمه زندی