سعدیشمارهٔ ۵۱
جُوشَن بیار و نیزه و بَرگُستوانِ وَرد
تا روی آفتاب، مُعَفَّر کُنَم به گَرد
گَر بُردبار باشی و هُش‌یار و نیک‌مَرد
دشمن، گُمان بَرَد که بِتَرسیدی از نَبَرد
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جُوشَن بیار و نیزه و بَرگُستوانِ وَرد
تا روی آفتاب، مُعَفَّر کُنَم به گَرد
هوش مصنوعی: زره و نیزه و کلاه‌خود را بیاور تا بتوانم زیر نور آفتاب، خود را با گرد و خاک بپوشانم.
گَر بُردبار باشی و هُش‌یار و نیک‌مَرد
دشمن، گُمان بَرَد که بِتَرسیدی از نَبَرد
هوش مصنوعی: اگر صبور و هوشیار باشی و انسانی نیکو، دشمن ممکن است فکر کند که از جنگ می‌ترسی.