گنجور

شمارهٔ ۴۹

پسر نورسیده شاید بود
که نود ساله چون پدر گردد
پیر فانی طمع مدار که باز
چارده ساله چون پسر گردد
سبزه گر احتمال آن دارد
که ز خردی بزرگتر گردد
غله چون زرد شد امید نماند
که دگر باره سبز برگردد

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

پسر نورسیده شاید بود
که نود ساله چون پدر گردد
هوش مصنوعی: شاید پسری که هنوز جوان است، بتواند روزی به سن نود سالگی و مانند پدرش برسد.
پیر فانی طمع مدار که باز
چارده ساله چون پسر گردد
هوش مصنوعی: به جوانی و شادابی امیدوار نباش، زیرا که روزگاری از عمر گذشت و هرگز به آن سن و سال برنمی‌گردد.
سبزه گر احتمال آن دارد
که ز خردی بزرگتر گردد
هوش مصنوعی: اگر سبزه بتواند به طور ناگهانی از کوچک به بزرگ تبدیل شود، پس هر چیز کوچک دیگری نیز ممکن است تغییر کند و بزرگ شود.
غله چون زرد شد امید نماند
که دگر باره سبز برگردد
هوش مصنوعی: زمانی که گندم زرد و خشک شود، دیگر امیدی نیست که دوباره سبز و جوانه بزند.